επικαιρα θεματα

4/11/2011

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ή ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ

.ανοιχτη επιστολη στους Αγανακτισμενους του ΦΒ

...μετρα ασφαλειας πηρανε για την αναπνοη μου και σε δρομο εθνικο μονοδρομο το ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ ΔΩΣΑΝ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ .........
Παρακολουθησα ολη τη διαδικασια ολες τις μερες
εκτιμηση μου ειναι :
το θεμα δημιουργηθηκε μετα τη ΣΘΕΝΑΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ  στις παρελασεις σε ολη την Ελλαδα .
οι βουλευτες τουΠΑΣΟΚ ετρωγαν ξυλο παντου και φοβοντουσαν το επομενο ξυλο
.η ΝΔ ενω ολοι ξεραμε οτι θα τηρουσε τις ευρωπαικες εντολες [δανειακη συμβαση] σφυριζε, οχι αδιαφορα αλλα διαφορα ψαρευοντας σε θολα νερα .
ο Καρατζαφερης εχοντας ψηφισει μνημονιο και μεσοπροθεσμο ζητουσε κυβερνηση συνεργασιας αναζητωντας συννενοχους στο εγκλημα κατα του ελληνικου λαου .
τα κομματα της αριστερας σταθερα κατα της συμβασης να ζητανε εκλογες .
εμεις ετοιμαζομαστε για τη νεα αντεπιθεση ,ετοιμαζαμε τα νεα κομματα μας ,ετοιμαζομαστε για αποκλεισμους σπιτιων και αλλα πολλα .
ο ΓΑΠ για λογους αυτοσυντηρησης πιστευω εγω [αρνουμαι να μπω σε συζητηση συνομωσιας ]προτεινε δημοψηφισμα .πιστευω οτι η προταση ηταν προς ολους τους εσωκομματικους αντιπαλους αλλα και στα αλλα κομματα της δεξιας κυριως
.ή ΘΑ ΣΩΘΩ  ή ΘΑ ΧΑΘΟΥΜΕ

Λογικα θα επρεπε :
οι βουλευτες του ΠΑΣΟΚ να χαρουν γιατι το βαρος των επιλογων επεφτε στις πλατες του λαου και αυτοι θα ηταν παρατηρητες και θα το επαιζαν και δημοκρατες.
η ΝΔ να το δεχθει ως προκριμα εκλογων να χαιρεται γιατι θα τις δινοταν η ευκαιρια να περασει την αποψη της στον κοσμο και να ετοιμαζεται για εκλογες .
το ιδιο και για το ΛΑΟΣ, ΝΤΟΡΑ κλπ
τα αριστερα κομματα να δεχθουν το δημοψηφισμα και να επωφεληθουν απο την αντιδραση του αγανακτισμενου απο τα μετρα λαου.
εμεις εδω που απο το μαιο φωναζουμε οτι το μνημονιο και η πολιτικη που εκπορευεται απο αυτο μας εχει κανει φτωχοτερους και την Ελλαδα στα προθυρα   ξεπουληματος θα επρεπε να πανηγυριζουμε γιατι ειχαμε ΕΠΙΦΕΡΕΙ μια πρωτη ΝΙΚΗ και να ετοιμαζομαστε για την μεγαλη νικη του ΟΧΙ .
ΤΙ ΕΓΙΝΕ?
οι βουλευτες του ΠΑΣΟΚ ξαφνικα ειδαν οτι ο λαος ειναι ΑΝΙΚΑΝΟΣ για τετοιες αποφασεις και θα επρεπε να τις εμπιστευθουμε σε τεχνοκρατες [υπαλληλους του ΔΝΤ,βλεπε Προβοπουλος και αλλοι]
Η ΝΔ ξαφνικα ηθελε εκλογες για να ψαρεψει σε θολα νερα και τελικα ξΞΕΒΡΑΚΩΘΗΚΕ απο τη χαρα της στο δρομο για του μαξιμου .
το ΛΑΟΣ ηταν συνεπες με τις επιλογες του ασχετο αν διαφωνει κανεις με αυτες.
τα κομματα της αριστερας για αλλη μια φορα δεν καταφεραν να αφουγκρασθουν το λαο και να καρπωθουν απο μια μεγαλη ΝΙΚΗ 

.εξαιρεση το ΕΠΑΜ που απο την αρχη ειδε το δημοψηφισμα ως ευκαιρια του λαου να πει το ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ.
Οι ευρωπαιοι τα χρειασθηκαν και ας ελεγαν οι κωλοτουμπες τυπου Τραγκα και Αυτια οτι ηταν σε γνωση τους η διαδικασια 

.τρομαξαν απο το ΟΧΙ που πιθανα θα εισεπρατταν στη σωτηρια μας .
Τα ΜΜΕ εκαναν απιστευτες κωλοτουμπες .

Σαν να ζουσαμε σε αλλη χωρα .Τα ιδια παπαγαλακια που εβριζαν τον ΓΑΠ και το μνημονιο ξαφνικα ειδαν την καταστροφη αν δεν εφαρμοσθει αυτο

.Τελικα τι ηταν για αυτους το προβλημα?

 ο Γ Α Παπανδρεου η πολιτικη του μνημονιου ?
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΕΜΕΙΣ .αναγνωριζω τις καλες προθεσεις ολων μας ΑΛΛΑ η σταση πολλων απο εμας [που καλως η κακως δημιουργουμε κλιμα και διαμορφωνουμε αποψεις] ηταν επιεικως αστοχη και επιπολαιη 

πεσαμε στη παγιδα των ΜΜΕ και των κομματων 

.αντι να πουμε ΝΑΙ στο δημοψηφισμα τι καναμε ?
Αναγορευσαμε σε ηρωιδες τις καρακαξες [4 χαριτες ]που στην ουσια μας ελεγαν ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ και ΑΝΩΡΙΜΟΥΣ.
καποιοι μαλιστα που εδω εμφανιιζονται σαν επαναστατες μπηκαν στις σελιδες των κυριων και σχολιαζαν και εκθειαζαν τη σταση τους .
καποιοι αλλοι ετοιμαζαν ψηφοδελτια και συμβολα για τις εκλογες που θα τους επετρεπαν να γινουν βουλευτες στη θεση των βουλευτων και καποιοι αλλοι ακομα αποκλειουν σπιτια βουλευτων.
ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΠΩΣ ΤΗ ΛΥΣΗ ΘΑ ΤΗ ΔΩΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ
μειναμε σταθεροι και συνεχιζουμε να πιστευουμε το ιδιο ακριβως πραγμα .
Το αποτελεσμα το ξερουμε ολοι 

ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑΤΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ  εδωσαν τη θεση τους στους λεονταρισμους και στις πατριωτικες κορωνες .
Ας μας γινει μαθημα αυτο και να συνεχισουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ  ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ
ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Παγιος Παναγιωτης

ΧΑΘΗΚΕ ΜΙΑ ΜΑΧΗ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

 1/11/2011

ΕΚΛΟΓΕΣ ή ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ?

Κατ αρχας να δουμε το σκηνικο σημερα .
Το ΠΑΣΟΚ εδωσε γη και υδωρ και προτεινει την παραχωρηση κυριαρχικων δικαιωματων και οδηγει το λαο και τη χωρα σε χρεοκοπια ουσιαστικη .Δεν διαπραγματευθηκε με τους ευρωπαιους αλλα δεχθηκε οτι του ειπαν.Εγω πιστευω οτι δεν ειχε επιλογη και οταν το εκανε και εδιωξε τους τροικανους υπεκυψε με τον κινδυνο της μη καταβολης της 6ης δοσης .
Η ΝΔ λεει οτι δεχεται το μνημονιο ,λεει ναι στη συνεχιση της εξαρτησης απο την Ε.Ε και το ΔΝΤ ,ψηφισε επιμαχα αρθρα του μεσοπροθεσμου αλλα ισχυριζεται οτι θα επαναδιαπραγματευθει το μνημονιο .
Δεν λεει ομως τι θα κανει αν δεν πετυχει στις διαπραγμευσεις ? θα πει οχι στο μνημονιο?Αυτο που κανει ειναι να ψαρευει σε θολα νερα και προσπαθει να εκμεταλευθει την αγανακτηση του κοσμου και να εφαρμοσει το μνημονιο αυτη, και θα εχει το επιχειρημα οτι ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΟΥ ΤΟ ΥΠΕΓΡΑΨΕ.
Στην ιδια κατευθυνση κινειται και το ΛΑΟΣ ,αφου ψηφισε το μνημονιο ,ψηφισε το μεσοπροθεσμο ,συμμετεχει,μαζι με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στην ΑΕ για το ξεπουλημα της περιουσιας της Ελλαδας,ζηταει οικουμενικη για να εφαρμοσθει η μνημονιακη πολιτικη .
Τα ιδια ισχυουν για την ντορα και τον κουβελη
Το παζλ συμπληρωνεται με την εσωκομματικη αντιπολιτευση που για λογους διαφορετικους ο καθενας πιεζει ειτε για εκλογες ειτε για οικουμενικη κυβερνηση που και στις δυο περιπτωσεις θα οδηγουμεθα και παλι σε εφαρμογη των εντολων της τροικας και του ΔΝΤ.
Απο την αλλη μερια ειναι τα αλλα αριστερα κομματα και ο κοσμος που λενε οχι στο μνημονιο οχι στο ξεπουλημα της ελλαδας οχι στη λιτοτητα και στην εξαθλιωση μας .
ΑΝ ΕΙΧΑΜΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΗΜΕΡΑ το σιγουρο ειναι οτι ΝΔ ΛΑΟΣ ΝΤΟΡΑ ΚΟΥΒΕΛΗΣ θα πατουσαν στην αγανακτηση του κοσμου ,θα σπεκουλαριζαν με το μνημονιο και πιθανοτατα θα κερδιζαν τις εκλογες η μονη της η ΝΔ η με συνεργασιες [ας δουμε τα υψηλα ποσοστα των προτιμησεων σε οικουμενικη κυβερνηση αλλα και της ΝΔ και ΛΑΟΣ.]
Δηλαδη μια απο τα ιδια και με την νεα κυβερνηση να ριχνει τις ευθυνες στην κακη προηγουμενη
Μ ε την κινηση του δημοψηφισματος τι επιτυγχανει η κυβερνηση?
Να ξεκαθαρισω οτι δεν εκανε αυτην τη κινηση επειδη σεβεται τους πολιτες απο δημοκρατικες ευαιασθησιες και αλλα παρομοια ,το εκανε για τους παρακατω λογους
α] Αναγκαζει τη ΝΔ ΛΑΟΣ και ολους τους αλλους να παρουν θεση ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΝΑΙ η ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ.
Β]τους λεει στα ισα ή θα ΣΩΘΩ ή ΘΑ ΧΑΘΟΥΜΕ
γ] ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΣΤΟ ΛΑΟ
Το συμπερασμα ειναι διαφορετικο για τον καθενα και εξαρταται απο τη σκοπια που ειναι και τους σκοπους που εχει ο καθενας .
Σε αυτο το τοπιο δεν χωρανε υπεκφυγες και σπεκουλα απο κανεναν
Οσοι πιστευουν οτι πρεπει να πουμε ΟΧΙ στο μνημονιο δεν εχουν παρα να πεισουν τον λαο να πει το ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ διαφορετικα ο δρομος ειναι γνωστος και προδιαγεγραμμενος 

.
ΠΑΓΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΤΗ ΛΥΣΗ ΝΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ -ΟΧΙ ΣΤΟ 4ο ΡΑΙΧ[ΝΕΜΠΑΧ]




Απαντηση του δημοσιογραφου Κ Μπαξεβανη στον κο Βενιζελο

Κύριε Βενιζέλο,
Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το “είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”. Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν.
Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει. Το γεγονός επιπλέον πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμη ευθύνη για μένα, καθώς πρέπει να “αξίζω το μισθό μου”. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989, εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι στην ΕΡΤ.
Το δεύτερο που ακούστηκε ως απειλή σε αυτή την εκπομπή είναι πως θα δημοσιοποιήσετε το πόθεν έσχες των δημοσιογράφων. Αμήν! Προς το παρόν δημοσιοποιήστε στο ίντερνετ το πόθεν έσχες των βουλευτών, όπως ορίζει ο νόμος 3979 του 2011 (νόμος Ραγκούση), γιατί ως την ώρα που σας γράφω είσαστε παράνομοι. Θα πρότεινα επίσης να ελέγξετε το “πόθεν” και όχι το “έσχες” των εκατομμυριούχων βουλευτών και βεβαίως να το φορολογήσετε. Είναι πιο ηθικό και αποδοτικό από το να κόβετε συντάξεις των 300 ευρώ. Δεν κατηγορώ κανέναν Έλληνα πολιτικό για κλέφτη. Αλλά ξέρετε τα περί της γυναικός του Καίσαρα. Αν και στην ελληνική Βουλή δίνεται η εντύπωση πως ο Καίσαρας είναι η γυναίκα του βουλευτή, που απλώς έτυχε να έχει προίκα.
Πάμε τώρα στα πιο δύσκολα. Κύριε Βενιζέλο, είσαστε μια πολύ σημαντική μονάδα αυτού που ονομάζουμε πολιτικό σύστημα. Του συστήματος που ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, γι αυτό που είναι η χώρα. Μας αρέσει να μιλάμε αορίστως γι αυτό, αλλά εγώ έχω μάθει να μιλώ συγκεκριμένα. Στα υπουργεία που υπηρετήσατε, τα νομοθετήματά σας (ναι, ξέρω είναι της Βουλής, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ) τα συναντώ συνεχώς σε έρευνές μου, ως “ασπίδα προστασίας” του πολιτικού συστήματος και του ζωτικού του χώρου. Ο νόμος “περί ευθύνης υπουργών”, περί μη ευθύνης δηλαδή, είναι δικό σας δημιούργημα. Αυτό το έκτρωμα που οδηγεί στην ατιμωρησία, που μετρά την παραγραφή όχι με χρόνια αλλά (άκουσον άκουσον) με θητείες στη Βουλή, που είναι μια πρόκληση για την κοινωνία. Αυτό το νόμο χρησιμοποίησε ο κύριος Καραμανλής για να παραγράψει τα αδικήματα των υπουργών του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και όχι μόνο.
Δικός σας νόμος είναι και αυτός που ορίζει τα περί λειτουργίας των καναλιών. Σε όλη τη χώρα, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε περίπτερο χωρίς άδεια. Μπορούν όμως τα κανάλια. Αυτά τα κέντρα εξουσίας, λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Έτσι καναλάρχες και κυβερνήσεις μπορούν να αλληλοεκβιάζονται και να “αυτορυθμίζονται”.
Δικός σας είναι ο νόμος που ρύθμισε τα χρέη των ΠΑΕ, δηλαδή Ανωνύμων Εταιριών, κάτω από την «λαϊκή απαίτηση» των οπαδών. Οι ΠΑΕ αυτές χρεώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους (μέχρι και πλαστά τιμολόγια έκοβαν) και εσείς χαρίσατε τα χρέη. Τα κλεμμένα. Πήρατε δηλαδή τα δικά μου λεφτά και τα δώσατε στα λαμόγια και τις παράγκες.
Ας αφήσουμε το παλιό σας νομοθετικό έργο και ας πάμε στο δεύτερο. Δηλαδή στο Proton. Σημειώνω προκαταβολικά πως όλα τα στοιχεία δείχνουν πως είναι μια προσωπική σας μεθόδευση και όχι μια κυβερνητική απόφαση. Αυτό δεν έχει να κάνει με την δική μου “επιθετική σχεδίαση” αλλά με την πραγματικότητα. Στο υπουργικό συμβούλιο δεχθήκατε σφοδρή επίθεση για την υπόθεση Proton, αλλά προχωρήσατε.
Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία αποκάλυψε πως τον Ιούλιο του 2011, πήρατε την απόφαση να δώσετε 100 εκατομμύρια από τα αδιάθετα του Δημοσίου στην Τράπεζα Proton του κυρίου Λαυρεντιάδη. Την εποχή εκείνη ο κύριος Λαυρεντιάδης και η Τράπεζά του ήταν υπό έλεγχο για υπεξαιρέσεις. Επίσης ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν επέτρεπε αυτή την χρηματοδότηση. Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή τους σας είχαν πει πως αυτό είναι παράνομο. Εσείς όμως το κάνατε. Στην εκπομπή είπατε πως η απόφαση αυτή των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους «ήταν παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα» Πρωτοτυπία νομική. Κάτι είναι ή όχι παράνομο, με βάση το αν συμπορεύεται με το νόμο και όχι με την κυκλοφορία των εφημερίδων. Πέρα βέβαια από το γεγονός πως όταν σας κοινοποιήθηκε η διαφωνία, δεν είχε δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα. Ο παράνομος ήσασταν εσείς, με βάση το νόμο του 1995.
Αυτό το ξέρατε καλά. Γι αυτό προχωρήσατε σε ένα άλλο «νομοθέτημα». Σε άσχετο νόμο, τον 4002/2011 προσθέσατε άρθρο που σας αμνηστεύει προκαταβολικά. Νομοθετήσατε δηλαδή πως αν πρόκειται για θέματα συστημικής ευστάθειας των Τραπεζών, έχετε το δικαίωμα να πάρετε αποφάσεις χρηματοδότησης των Τραπεζών. Αυτό το «συστημικής» είναι μια νέα εφεύρεση. Μάλιστα ο νόμος φροντίζει να αμνηστεύσει τους υπουργούς Οικονομίας (και εσάς βέβαια) από το 1997. Γιατί από το 1997; Είχαμε συστημική αστάθεια από τότε ή παρουσιάζει αστάθεια κάποιος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη;
Αφού δώσατε τα 100 εκατομμύρια τώρα χρεώνετε το Δημόσιο με άλλα 800 για την κρατικοποίηση της Τράπεζας. Η πτώση βεβαίως της Τράπεζας Proton δεν έχει καμία σχέση με την κρίση. Είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης της από τα αφεντικά της. Επιχορηγούσαν τον εαυτό τους. Αντί να ασκήστε έλεγχο (με την Τράπεζα της Ελλάδας, (άλλη μεγάλη αμαρτία μια ιδιωτική Τράπεζα που εμφανίζεται ως θεσμικό όργανο του κράτους) τους χρηματοδοτήσατε και τελικώς μας τα φορτώσατε στην πλάτη.
Αλλά δεν σταματήσατε εκεί. Ο κύριος Λαυρεντιάδης, ο οποίος φέρεται να έχει καταχραστεί 51 εκατομμύρια, δεν θα πάει φυλακή. Δεν θα υπάρξει καν ποινική δίωξη. Ο λόγος είναι ένας άλλος νόμος που έχετε ψηφίσει. Πάλι εδώ η υπογραφή σας. Με τον νόμο 3904/2010, θεσμοθετείτε το ακαταδίωκτο γι’ αυτούς που θα καταχραστούν χρήματα αλλά θα τα επιστρέψουν πριν διωχθούν ποινικά. Ετσι ο κύριος Λαυρεντιάδης, επιστρέφοντας τα 51 εκατομμύρια (αφού τα επένδυσε, κέρδισε απ αυτά ή οτιδήποτε άλλο) δεν διώκεται. Πρόκειται για μία ακόμη νομική «επανάσταση» που γίνεται με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών. Ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, γνωρίζετε πως κατά καιρούς νόμοι για «αποσυμφορήσεις» κρύβουν την απελευθέρωση ολίγων επωνύμων που καταδικάστηκαν. Έτσι στο παρελθόν έχουν αποφυλακιστεί, «για την αποσυμφόρηση του σωφρονιστικού συστήματος» ο Μάκης Ψωμιάδης, ένας καναλάρχης και κάποιοι απατεώνες δικηγόροι εκ Θεσσαλονίκης…
Μπορώ να σας πω πολλά ακόμη. Πολλά, τα οποία είναι η δουλειά μου να σας τα πω. Πώς τα λένε στα δικαστήρια στις αγωγές κατά δημοσιογράφων (άλλος δικός σας νόμος); «Γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις». Αυτό ακριβώς κάνω. Ένας λόγος παραπάνω γιατί πληρώνομαι «από τα λεφτά του Ελληνικού Λαού», όντας εργαζόμενος στην πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση που οι κυβερνήσεις θεωρούν τσιφλίκι τους. Θα σας παρακαλούσα να το σεβαστείτε. Και να σπαταλήσετε λίγη από την φημολογούμενη ευφυΐα και ρητορεία σας, να μου απαντήσετε. Γιατί αυτή είναι η δικιά σας υποχρέωση. Εκτός αν προτιμάτε να με απολύσετε.

 

 

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΛΩΜΕΝΗ

Γερμανοί και Αμερικάνοι «σφάζονται» για να μας... σώσου

[αποσπασμα αρθρου απο το ΠΟΝΤΙΚΙ 29/9/2011]
Του Δημήτρη Μυ
Οι διαφορετικές απόψεις (ή μήπως τα διαφορετικά συμφέροντα;) για την αντιμετώπιση της κρίσης στην ευρωζώνη και την ελληνική κρίση χρέους ειδικότερα, αρχίζουν να προβάλλουν με ολοένα και μεγαλύτερη σαφήνεια. Ο έλεγχος του ελληνικού «οικοπέδου» και η κυριαρχία στην ευρωπαϊκή ήπειρο περιγράφουν μια από τις γεωπολιτικές παραμέτρους της κρίσης, όπως αυτή εκδηλώνεται με την αμερικανο-γερμανική σύγκρουση.
Γερμανικό «Σχέδιο Β'»
 Χθες η γαλλική εφημερίδα La Tribune δημοσίευσε πληροφορίες για ένα γερμανικό σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, το οποίο προβλέπει την εκχώρηση των περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου σε μία εταιρεία, με έδρα το Λουξεμβούργο, με στόχο τη σταδιακή ιδιωτικοποίησή τους, ώστε να επιτευχθεί η μείωση του χρέους στο 88%. Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα, αυτό το «γερμανικό Σχέδιο Β' » έχει την κωδική ονομασία «Εureca».
Τις λεπτομέρειες του γερμανικού σχεδίου (δες και στο σημερινό έντυπο «Ποντίκι») επεξεργάζονται οι στενοί οικονομικοί σύμβουλοι της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, με επικεφαλής τον Μάρτιν Βίτινγκ, διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας Roland Berger.
Σύμφωνα λοιπόν με τις πληροφορίες που κυκλοφορούν η Ελλάδα θα πρέπει να εκχωρήσει περιουσιακά στοιχεία αξίας 125 δισ. ευρώ σε μία εταιρία holding με έδρα το Λουξεμβούργο. Στα περιουσιακά στοιχεία θα περιλαμβάνονται – μεταξύ πολλών άλλων – τράπεζες, ακίνητα, λιμάνια, τηλεπικοινωνίες, ενώ η διαδικασία ιδιωτικοποίησης εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί έως το 2025.
Στο ίδιο πλάνο προβλέπεται επίσης η εξαγορά της εταιρείας holding από την Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι 125 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα θα χρησιμοποιήσει τα 125 δισ. ευρώ για να αποπληρώσει μέρος των υποχρεώσεων προς την ΕΚΤ και το EFSF μειώνοντας έτσι το χρέος της στο 88% του ΑΕΠ από σημερινά επίπεδα του 145%, χωρίς να απαιτηθεί «κούρεμα».
Προβλέπεται δε ότι, με τη μείωση του χρέους, η Ελλάδα θα μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές, ενώ αναμένεται να επανακτήσει επενδυτική αξιολόγηση (Α ή Α+) βραχυπρόθεσμα... Και ζήσαμε εμείς καλά και οι Γερμανοί καλύτερα...
Τίνος αποικία είμαστε;
Ο... πόνος των Αμερικανών για τη γερμανική οικονομική αποικιοκρατία προφανώς είναι υποκριτικός. Το ελληνικό οικόπεδο εξακολουθεί να έχει ενδιαφέρον για την Ουάσιγκτον. Χαρακτηριστική του αμερικανικού ενδιαφέροντος είναι η αξιοποίηση της Ελλάδας στο γεωπολιτικό - ενεργειακό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς ύστερα από σαφείς αμερικανικές οδηγίες η ελληνική κυβέρνηση σύναψε στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ.






 τις πταίει? και ο λαός πληρώνει


Ένα από τα σημαντικότερα μειονεκτήματα του ανθρώπινου
χαρακτήρα είναι η αποποίηση των ευθυνών του και η προσπάθειά του να ξεφύγει από τις συνέπειες των πράξεων του.
 Η συνήθης αντίδραση σε τέτοιες συμπεριφορές είναι η γνωστή σε όλους φράση ''ειναι καιρός να ωριμάσεις και να αναλάβεις τις ευθύνες σου''.
Πως όμως να αναλάβεις ευθύνες οι οποίες δεν οφείλονται σε σένα;
Έτσι λοιπόν και ο ελληνικός λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με μομφές που του επιρρίπτουν τα υπόλοιπα μέλη της Ε.Ε. καθώς επωμίζεται και το βάρος των΄ενεργειών και των κινήσεων των εκάστοτε κυβερνήσεων του.
Έρχεται ο ελληνικός λαός στη δυσμενή θέση να υπομένει τα επαχθή και δυσβάσταχτα μέτρα που επιβάλλει η ευροζώνη ανεξαρτήτως αν δύναται να τα αντέξει.
Υπάρχει πλήθος νέων φορολογικών μέτρων που καλείται ο λαός να δεχθεί και να ανεχτεί.
 Ο κόσμος όμως δεν έχει τόση οικονομική ευχαίρεια να πληρώνει τους φόρους που του επιβάλλει το κράτος, το κράτος που κατά τα άλλα υπάρχει και έχει συγκροτηθεί με μοναδικό σκοπό να προασπίζεται τα συμφέροντα των κατοίκων της χώρας του.
 Δυστυχώς η΄Ελλάδα βρίσκεται για μια ακόμη φορά στο χείλος της οικονομικής καταστροφής που προφανώς έχει επιφέρει μια γενική κοινωνική και πολιτική σύγχηση στον ελληνικό πληθυσμό.
 Στην κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει τη χώρα μας όλη η λανθασμένη διακυβέρνηση των εκάστοτε κυβερνήσεων που με τρόπο εγωκεντρικό και ενέργεις καταστροφικές την ποδοπάτησαν.
Λόγω λοιπόν της προσωπικής απληστίας και επιπολαιότητας κάποιων και την αφέλειας αν θες του λαού βρισκόμαστε εν γένει στη μέση ενός κικεώνα.
Έρχεται ο κάθε Έλληνας πολίτης να σταθεί αντιμέτωπος με την οικονομική κρίση που μαστίζει την παρούσα εποχή και μάλιστα να καταφέρει να γλιτώσει από όλο αυτο με κάποιους μώλωπες και εκδορές.
Η κατάσταση πρέπει να αντιμετωπιστεί, τα μέτρα έχουν ήδη περαστεί, το θέμα είναι πως ο πολίτης ,που ήδη αναστενάζει με τις αλλαγές στο μισθό,και άρα στη καθημερινότητά, του θα μπρέσει να πληρώσει και τους επιπλέον φόρους που επιτάσσει η κυβέρνηση.
Πράγματι λοιπόν δεν ευθύνεται ο λαός γι αυτό που αντιμετωπίζει, δεν φταίει για να πληρώνει,κυριολεκτικά πλεον, τις συνέπειες των πράξεων άλλων. Κάθε μέρα τα δεδομένα αλλάζουν και δεν μπορεί ο φορολογούμενος να είναι σίγουρος για τίποτα!
Πέρα από την πίεση που ασκέί η κυβέρνηση ουσιαστικά δεχόμεθα και την εξωτερική πίεση και αποστροφή.
Τα περισσότερα κράτη-μέλη της Ε.Ε. θεωρούν την Ελλάδα ως ''τον αποδιοπομπαίο τράγο'' της Ένωσης.
Το ερώτημα είναι ως πότε ο φορολογούμενος θα ανέχετε με σκυμμένο το κεφάλι τα χαράτσια και τους κεφαλικούς φόρους επειδή σε τελική ανάλυση ζει και αναπνέει σε αυτήν τη χώρα;
Η ιστορία μας μέχρι τωρα δεν έχει διαψεύσει την επιμονή και τον ηρωικό χαρακτήρα των Ελλήνων, όπως άλλωστε είπε και ο Γ.Τσόρτσιλ ''δεν πολεμάνε οι Έλληνες σαν ήρωες αλλά οι ήρωες σαν Έλληνες''.
Συνήθως τις δύσκολες στιγμές της ιστορίας του ο ελληνικός λαός επαναστατούσε, φέτος λοιπόν για πρώτη φορά στην ίδια ιστορία που είναι γραμμένη με αίμα ο κόσμος αποφάσισε να επαναστατήσει αναίμακτα και με ειρηνικό τρόπο.
Σ' αυτή του την προσπάθεια να διασφαλίσει τα δικαιώματα του με ειρηνική διαδήλωση έβαλε φρένο η ίδια του η ηγεσία, η κυβέρνηση με κάθε τρόπο προσπάθησε να σταματήσει τους αγανακτισμένους και για να διαλύσει αυτή την πρωτοφανή συσπείρωσ έως και ''κουκουλοφόρους'' χρησιμοποίησε!!!
 Γιατί κακά τα ψέματα όπως ενημέρωσαν και οι ειδήσεις κανένας από τους ειρηνικούς διαδηλωτές δεν έπραξε με βία σε καμία συγκέντρωση, οι κουκουλοφόροι ήταν προιόν της κυβερνήσεως, μια λύση ανάγκης για να σταματήσει το πληγωμένο και αγανακτισμένο πλήθος!!!
Αληθεια δεν γνωρίζω πως αλλιώς μπορεί ο καθένας να βοηθήσει την κατάσταση εφού ακόμα και οι ομαδικές προσπάθειες βρήκαν τέλος άδοξο.
Η Ελλάδα έχει καταλήξει να αποτελεί το παρατράγουδο στα ωρααία άσματα όπως υποστηρίζει και το τραγούδι μένει όμως η ελπίδα πως θα βγει στην επιφάνεια και πάλι αλώβητη και δυνατή να υποστηρίξει το λαό της και την προσεχή πορεία της.
Μαρία Σπηλιωτακοπύλου [Φοιτητρια πολιτικων επιστημων ]27/92011

Η αλήθεια για την ελεγχόμενη χρεωκοπία

26/9/2011 http://www.real.gr/

Δέκα ερωτήσεις - απαντήσεις για το νέο περιβάλλον που θα προκύψει, αν προχωρήσει, και τις συνέπειες για τη χώρα και τους Έλληνες.

Με την ελληνική οικονομία να βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού και την Ευρώπη να μιλά ανοικτά, πλέον, για το ενδεχόμενο ελεγχόμενης χρεωκοπίας της Ελλάδας μέσω μιας σκληρής αναδιάρθρωσης του χρέους, η Realnews έθεσε 10 ερωτήματα σε οικονομολόγους και παράγοντες της αγοράς με στόχο να χαρτογραφηθούν το νέο περιβάλλον που θα προκύψει και οι συνέπειες αυτής της πράξης για τη χώρα και τους Έλληνες πολίτες.
1. Πώς θα γίνει η ελεγχόμενη χρεωκοπία;
Το σχέδιο που εξελίσσεται για την Ελλάδα προβλέπει το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους κατά 50%, δηλαδή θα διαγραφεί χρέος ύψους 170 δισ. ευρώ! Το θετικό για τη χώρα, σε αντίθεση με τον ακαριαίο θάνατο της ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας, είναι ότι η ελεγχόμενη θα γίνει με την Ελλάδα στο ευρώ και υπό τον πλήρη έλεγχο των θεσμικών οργάνων της ευρωζώνης.
2. Ποιοι θα χάσουν από το κούρεμα της τάξης του 50% και την ελεγχόμενη χρεωκοπία;
Οι τράπεζες εντός και εκτός συνόρων και τα ασφαλιστικά ταμεία. Ουσιαστικά, θα υποστούν ζημία ίση με το 50% της αξίας των ομολόγων που διαθέτουν. Οι ζημίες θα είναι πραγματικές, δηλαδή πρέπει να περάσουν στους ισολογισμούς τους και τόσο οι τράπεζες όσο και τα ταμεία θα χρειαστούν στήριξη πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με το σχέδιο, η στήριξη θα προέλθει από τα κεφάλαια του Εκτακτου Μηχανισμού Ρευστότητας της ευρωζώνης (EFSF), οι τράπεζες θα ανακεφαλαιωθούν όπως και τα ασφαλιστικά ταμεία.
3. Ποια θα είναι τα οφέλη για το Ελληνικό Δημόσιο;
Η Ελλάδα θα χρωστά τα μισά, με αποτέλεσμα να μειωθούν σημαντικά οι τόκοι, τα χρεολύσια και το χρέος να είναι διαχειρίσιμο. Εφόσον, μάλιστα, η οικονομία παράξει πλεόνασμα, λογικά θα είναι σε θέση να μειώνει και μέρος του κεφαλαίου.
4. Ποιο θα είναι το τίμημα αυτής της πράξης;
Για να «κουρέψουν» ελεγχόμενα εντός του ευρώ το χρέος κατά 50%, το τίμημα που θα πληρώσει η χώρα και οι πολίτες της είναι η υποτίμηση κατά 50% του βιοτικού επιπέδου. Διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει και θα αποτυπωθεί με ακρίβεια στο Μνημόνιο 3. Επί της ουσίας, το χρέος που θα κουρευτεί δεν έχει ισόποσο αντίκτυπο σε ΑΕΠ και αποτελεί μία φούσκα δανεισμού, άρα το βιοτικό μας επίπεδο θα πέσει στις δυνατότητες του ΑΕΠ της χώρας.
5. Τι επίπτωση θα έχει στους μισθούς και τις συντάξεις;
Το πρώτο δυνατό βήμα έγινε με τις εξαγγελίες των τελευταίων μέτρων. Οι μισθοί και οι συντάξεις θα μειωθούν έως και 50%, όπως και ο δημόσιος τομέας. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα στηριχθούν από τον EFSF και θα περιορισθεί δραστικά ο αριθμός τους.
6. Τι θα γίνει με τις καταθέσεις;
Η ελεγχόμενη χρεωκοπία εντός του ευρώ εγγυάται τις καταθέσεις, καθώς οι τράπεζες θα περάσουν στον έλεγχο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (EFSF), θα ανακεφαλαιωθούν και δεν υπάρχει φόβος για τις καταθέσεις.
7. Τι θα γίνει με τα δάνεια;
Μολονότι οι μισθοί θα περιορισθούν έως και 50%, το ύψος του δανείου θα παραμείνει το ίδιο, ανάλογα με την προτέρα οικονομική κατάσταση. Οι τράπεζες, ωστόσο, συντονισμένα θα κληθούν να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις ακόμη και ενήμερων δανείων, με μείωση του ύψους της μηνιαίας δόσης, επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής, προκειμένου να μη «σκάσουν» από την αδυναμία των δανειοληπτών να πληρώσουν τις δόσεις τους.
8. Τι θα γίνει με τις τιμές των ακινήτων;
Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, μετά την ολοκλήρωση της ελεγχόμενης χρεωκοπίας, θα υπάρξει σημαντική μείωση στις τιμές των ακινήτων. Δεν αποκλείεται, όπως υπογραμμίζουν, η μείωση να φθάσει και το 50%. Και επειδή οι κρίσεις κρύβουν ευκαιρίες, ο έχων μετρητά θα μπορεί να αγοράσει σε χαμηλές τιμές. Το οξύμωρο στην περίπτωση των κατοικιών είναι ότι η πλειονότητά τους έχει αποκτηθεί με στεγαστικά δάνεια και ο ιδιοκτήτης θα βλέπει αφενός την αξία του σπιτιού του να πέφτει, αφετέρου το ύψος του δανείου να είναι πολύ υψηλότερο αυτής.
9. Τι θα γίνει με τις τιμές των προϊόντων και αγαθών;
Η αγορά εκτιμούν ότι θα ευθυγραμμισθεί με το βιοτικό επίπεδο των καταναλωτών. Η μείωση των μισθών και των συντάξεων οδηγεί αυτόματα σε αντίστοιχη μείωση της κατανάλωσης. «Επειδή, όμως, οι επιχειρήσεις προσαρμόζονται με βάση το κέρδος, έτσι θα προχωρήσουν αναπόφευκτα και σε μείωση των τιμών, προκειμένου όσες δύναται να επιβιώσουν», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
10. Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στο λιανεμπόριο;
Πλήθος μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων εκτιμάται ότι δεν θα αντέξουν. Ήδη τα λουκέτα στις μικρές επιχειρήσεις είναι δεκάδες χιλιάδες και το φαινόμενο αναμένεται να συνεχιστεί. Με κυνικό τρόπο γνωστός οικονομολόγος αναφέρει στην «R» ότι «μετά τη δεκαετία του ’70, εξαιτίας της διαστρωμάτωσης της κοινωνίας, όσοι δεν μπορούσαν να διοριστούν στο Δημόσιο άνοιγαν ένα μαγαζάκι. Σε καμία δυτική πρωτεύουσα, π.χ., Λονδίνο, Ρώμη κ.α., δεν υπάρχουν τόσο μικρά μαγαζιά». Εφόσον, λοιπόν, περιοριστεί το βιοτικό επίπεδο, θα περιοριστεί και το λιανεμπόριο, σε αντίθεση με τις μεγάλες αλυσίδες, οι οποίες θα μπορούν να επιβιώσουν δίνοντας ελκυστικές τιμές.


16/9/2011
Το αυγό του Κολόμβου

 Απ' το ευρώ κι απ' τη δραχμή τι να διαλέξω;

  Του Σταύρου Χριστακόπουλου
«Οι εργαζόμενοι του στενού δημοσίου τομέα δεν έχουν το φόβο της απόλυσης – τουλάχιστον σήμερα». Για «αύριο»... δεν εγγυώνται! Αυτή η ατάκα, μαζί με τον «έναν εργαζόμενο σε κάθε οικογένεια» και τη μη απάντηση στο ερώτημα αν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις τον Οκτώβριο, ήταν ό,τι... νέο είχε να πει ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη. Διότι όλα τα υπόλοιπα ήταν σχεδόν τετριμμένα.
Μιλώντας επί τη βάσει τού ενός και μόνου κειμένου, το οποίο αναπαράγει συνεχώς εδώ και δύο σχεδόν χρόνια ελαφρώς αναπροσαρμοζόμενο ανάλογα με τις περιστάσεις – από τη Βουλή στα διαγγέλματα κι από τις συνεντεύξεις στα συνέδρια –, δεν ξάφνιασε κανέναν. Εξ άλλου εδώ και καιρό μάλλον περισσότερους εξοργίζει απ’ όσους αφήνει αδιάφορους.
Επαναλαμβάνοντας όλα τα γνωστά κλισέ, δίχως ίχνος πολιτικής πνοής, με την τρόικα και όλη την Ευρώπη να σφίγγουν τη θηλιά γύρω από τη χώρα και την κυβέρνηση, με τα οριζόντια νέα μέτρα να γίνονται γνωστά λίγο πριν από την πρωθυπουργική συνέντευξη Τύπου καταστρέφοντας κάθε δυνατότητα επικοινωνιακής διαχείρισης, ο πρωθυπουργός κατάφερε, επί δύο μέρες στη Θεσσαλονίκη, να του καταλογιστεί – στην ηπιότερη εκδοχή – ότι είναι εκτός (πολιτικού) τόπου και χρόνου.
Αν αυτά όμως σου καταλογίζουν οι πολιτικοί σου φίλοι και συγγενείς, τότε τι χρείαν έχεις αντιπάλων...
Όσο για την εκ νέου φορολόγηση των ακινήτων, συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης κατοικίας, υπακούει κι αυτή στις γνωστές αρχές που απαρεγκλίτως τηρεί η κυβέρνηση: τσαπατσουλιά, οριζόντια λογική, μέτρο με τη λογική της αρπαγής και στα παλιά της τα παπούτσια οι παρενέργειες.
Καμιά διάκριση για τον τρόπο και τον χρόνο κτήσης, για το αν αποκτήθηκε από νόμιμα ή παράνομα εισοδήματα, φορολογημένα ή αφορολόγητα, για το αν η αξία του σπιτιού συναρτάται με την οικονομική δυνατότητα του ιδιοκτήτη. Αφήστε που σε πολλές περιπτώσεις το ακίνητο έχει κοστίσει ελάχιστα και ανατιμηθεί αρκετά μετά την κτήση του ή μπορεί να αποτελεί κληρονομιά και μοναδική περιουσία ή να αποκτήθηκε με δάνειο που σήμερα εξυπηρετείται με το ζόρι ή καθόλου.
Το πιο ενδεικτικό της κυβερνητικής αρπακτικότητας είναι η εμπλοκή της... ΔΕΗ στη διαδικασία.
Εδώ δεν μιλάμε μόνο για ομολογία τσαπατσουλιάς και ανικανότητας, όπως π.χ. με τη λίστα των νεκρών επιχειρήσεων ή αυτών με τα ρυθμισμένα χρέη που υποτίθεται ότι χρωστάνε στο κράτος 30 δισ. ευρώ, από τα οποία είναι αμφίβολο αν μπορούν να εισπραχθούν 1-2 δισ. (και χθες ακόμη το επικαλέστηκε ο... πάντα ενήμερος πρωθυπουργός).
Εδώ τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα: όποιος δεν έχει να πληρώσει τον φόρο, να μην έχει ούτε ρεύμα στο σπίτι του. Πρακτικές μαφίας στην πιο αναβαθμισμένη εκδοχή τους. Ακόμη χειρότερα: Αν ο λογαριασμός είναι στο όνομα του ενοικιαστή και ο ιδιοκτήτης δεν γουστάρει να πληρώσει τον φόρο, ας κόψει τον λαιμό του ο ενοικιαστής να βγάλει άκρη με τον σπιτονοικοκύρη. Γελοίες πρακτικές σε μια γελοία χώρα, η οποία έχει μια γελοία κυβέρνηση. Καθρέφτης...
[Τουλάχιστον όσους δεν καταφέραμε να αποκτήσουμε «δικό μας κεραμίδι» έχουν πάψει όλοι οι άλλοι να μας λένε μαλάκες. Είναι κάτι κι αυτό...].

«Τσάβες της Μεσογείου»
Κατά τα άλλα η κυβέρνηση θα κόψει έναν μισθό από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, υπουργούς, βουλευτές, γενικούς γραμματείς υπουργείων, δημάρχους και λοιπούς αξιωματούχους. Για τα προσχήματα, ας τους έκοβαν τουλάχιστον όσους έκοψαν από τους δημοσίους υπαλλήλους αυτή τη διετία. Για να μην μιλήσουμε για όσους έχασαν δουλειές και ζωές στον ιδιωτικό τομέα λόγω της ύφεσης και γίνουμε χυδαίοι λαϊκιστές.
Όμως τα μέτρα δεν τελειώνουν εδώ – μισθολόγιο, απολύσεις, νέα μέτρα ανακοινώνονται οσονούπω.
Α, και μην παραλείψουμε: Θα κληθούν και οι εφοπλιστές να συμβάλουν στα μεγάλα βάρη, αλλά αφού προηγηθεί συνεννόηση μαζί τους. Αυτή άλλωστε είναι η ορθή πρακτική της διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους. Αυτό έκαναν και όταν άρχισαν να πετσοκόβουν τα βαρέα και ανθυγιεινά: λιώσανε τον κώλο τους στη διαβούλευση.
Το ίδιο κάνανε και με τους καταθέτες αδήλωτων κεφαλαίων στην Ελβετία. Θα βάζουνε φόρο οι Ελβετοί επί των καταθέσεων και θα αποδίδουν ένα ποσοστό στην Ελλάδα, η οποία δεν θα μπορεί να ελέγξει ποιοι τα έβγαλαν παράνομα.
Αυτά για όσους θέλουν να τα κρατήσουν στην Ελβετία. Διότι όσοι τα έχουνε τελείως μαύρα αλλά θέλουν να κερδοσκοπήσουν στην αγαπημένη τους πατρίδα (πατριώτες γαρ και τούτοι...) μπορούνε πια, χάρη στην πατριωτική κυβέρνηση Παπανδρέου, να τα φέρουν εδώ και να αγοράσουν ακίνητα. Κυρίως θα πάρουν αυτά που θα χάσουν σε κατασχέσεις όσα κορόιδα ήταν νόμιμα και χρεοκοπήσανε.
Κατά τα άλλα η κυβέρνηση καταγγέλλει σθεναρά ότι κάποιοι συνωμότες θέλουν να βγούμε από το ευρώ και να πάμε στη δραχμή για να φέρουν ύστερα τα λεφτά τους και να αγοράσουν κοψοχρονιά τις περιουσίες αυτών που θα χρεοκοπήσουν. Και γιατί δηλαδή να βγούμε από το ευρώ για να κερδοσκοπήσουνε τα λαμόγια, αφού μπορούνε να το κάνουνε και εντός ευρωζώνης και με το οκέι της κυβέρνησης; Άσε που τώρα οι Μερσεντές και τα άιπαντ είναι φθηνότερα.
Να μου το θυμηθείτε: Αυτή η κυβέρνηση θα τρελάνει και τα ηπεδαπά και τα αλλοδαπά λαμόγια. Μέχρι να καταλάβουνε αν τους συμφέρει να κερδοσκοπήσουνε με το ευρώ ή με τη δραχμή, θα χάσουνε τον μπούσουλα, θα τους πιάσει ζαλισμένους και θα τους πάρει τα σώβρακα και τα νεγκλιζέ. Αρκεί ο Γιώργος μας να μην θεωρηθεί «Τσάβες της Μεσογείου» κι έχει τα μπλεξίματα του Μακάριου με τους (φονιάδες των λαών) Αμερικάνους.
Σ’ αυτή την περίπτωση βλέπουμε τους Τούρκους να παίρνουνε την Κομοτηνή και τους Αιγύπτιους το Costa Navarino ως αντίποινα για την ξεφτίλα του 1827. Στην οποία είχαν καίριο ρόλο όλοι οι άλλοι ισχυροί Ευρωπαίοι εκτός από τον σημερινό γερμανικό άξονα, που εξακολουθούσε να υπακούει στο δόγμα Μέτερνιχ...

Το πατριωτικό «Σχέδιο Ήλιος»
Όλα αυτά τα μέτρα είναι αρκετά για να αποφύγει η χώρα την επίσημη πτώχευση; Όχι βέβαια. Οι Γερμανοί ήδη ετοιμάζονται και εξετάζουν, λέει, δύο σενάρια ελληνικής πτώχευσης: ένα εντός ευρώ και ένα εκτός. Άλλωστε, όπως έγραψε χθες η γερμανική κυριακάτικη εφημερίδα Welt am Sonntag, «η γερμανική κυβέρνηση απομακρύνεται από τον πρώτιστο στόχο που έθετε μέχρι τώρα, να αποτρέψει την πτώχευση της Ελλάδας φοβούμενη χιονοστιβάδα εξελίξεων στην Ευρωζώνη».
Από την ίδια εφημερίδα χθες ένας ακόμη υπουργός της κυβέρνησης Μέρκελ προανήγγειλε τα επερχόμενα:

«Προκειμένου να σταθεροποιηθεί το ευρώ, δεν πρέπει να υπάρχει πλέον ακόμη και βραχυπρόθεσμα καμία απαγόρευση σκέψεων. (...) Εν ανάγκη και μία συντεταγμένη πτώχευση της Ελλάδας, εάν υπάρχουν τα απαραίτητα προς τούτο εργαλεία». Στόχος: «Να αποκατασταθεί η λειτουργικότητα του πληττόμενου κράτους, ενδεχομένως και μέσω της περιοδικής περιστολής κυριαρχικών δικαιωμάτων».

● Ποιος είναι αυτός που δεν βλέπει ως ταμπού την ελληνική συντεταγμένη (δηλαδή ελεγχόμενη από τους πιστωτές) πτώχευση;
● Ποιος είναι αυτός που βλέπει την ελληνική πτώχευση ως σωτηρία του ευρώ – διαψεύδοντας την ελληνική κυβέρνηση, που λέει ότι η έξοδός μας από το κοινό νόμισμα είναι καταστροφή για την Ευρώπη;
● Ποιος είναι αυτός που θεωρεί ότι η ελεγχόμενη πτώχευση και η «περιοδική» (ούτε καν... άπαξ – άρα... διαρκής!) περιστολή κυριαρχικών δικαιωμάτων αποκαθιστά τη λειτουργικότητα της Ελλάδας;
Μα, ο κύριος Φίλιπ Ρέσλερ, υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, ο εμπνευστής του γερμανικού επιχειρηματικού... «Σχεδίου Μάρσαλ» για την Ελλάδα. Ο άνθρωπος που έχει εμπνευστεί τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες για τους συμπατριώτες του επιχειρηματίες. Αυτές που θα δημιουργηθούν με ελληνικά λεφτά και στις οποίες θα δουλεύουν Έλληνες με μηδαμινούς μισθούς, χωρίς εργασιακά και άλλα δικαιώματα, για χάρη επιχειρήσεων που δεν θα πληρώνουν φόρους στο ελληνικό κράτος.
Του Ρέσλερ ο εκπρόσωπος ήρθε στην Ελλάδα προ ημερών και συμφώνησε με τον Παπακωνσταντίνου για το «Σχέδιο Ήλιος», για το οποίο ο κατά επανειλημμένη δήλωσή του πατριώτης πρωθυπουργός της πατριωτικής κυβέρνησής μας – αντίθετα, φαντάζομαι, από τους εθνοπροδότες δημοσίους υπαλλήλους και τις λοιπές μειοδοτικές συντεχνίες – δήλωσε το σαββατοκύριακο... υπερήφανος.

[Αυτός μάλλον είναι ο τρόπος για να υπάρχει «ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια», αφού τίποτε άλλο δεν φαίνεται να επιβιώνει στη χώρα εκτός από τα γερμανικά γκουλάγκ και Νταχάου. Πάντως, απ’ όσο μπορώ να υποψιαστώ, για να υπάρξει ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια με τους όρους του Ρέσλερ, θα πρέπει πρώτα όλη η οικογένεια να έχει βγει στην ανεργία.

Διότι άλλον τρόπο υλοποίησης του σχεδίου αυτού του μεγάλου οραματιστή δεν βλέπω. Εκτός αν – πολύ ανησυχητικό ενδεχόμενο – Παπανδρέου και Βενιζέλος έχουν έναν ακόμη διαπραγματευτικό άσο στο μανίκι και μας τον κρατάνε για έκπληξη...].

Αυτός ο Ρέσλερ λοιπόν είναι ο άνθρωπος που θα έρθει τον Οκτώβριο για να φέρει μαζί του καμιά εκατοστή βιομήχανους, να τους κλείσει σε ένα δωμάτιο με τον Χρυσοχοΐδη, που είναι ομόλογός του και αρμόδιος για τη βιομηχανία και την ανάπτυξη, και ό,τι βρει ο παπάς... ας θάψει. Τουλάχιστον ξέρουμε ότι, πριν έρθει εδώ ο Ρέσλερ, δεν θα πτωχεύσουμε. Άρα βγάζουμε και τον Σεπτέμβριο – με προοπτική να μας βρουν και Χριστούγεννα.
Αν κρίνουμε, άλλωστε, από το ευρωπαϊκό σαβουάρ βιβρ, το οποίο εμπέδωσε η μεταπολεμική ευρωπαϊκή συνύπαρξη και το οποίο μας ξεχωρίζει κάπως από τις βάρβαρες πρακτικές των Αμερικάνων στη Λατινική Αμερική (εκτός από τους Δίδυμους Πύργους, χθες ήταν και η επέτειος της δολοφονίας του Αλιέντε, για να θυμόμαστε), εδώ πρώτα θα κλείσουν οι μπίζνες και μετά θα γίνει η πτώχευση – για να γίνουν χωρίς περιττά εμπόδια οι ανωτέρω μπίζνες.
Άμα έχεις πατριωτική κυβέρνηση με σοσιαλιστή πρωθυπουργό, που τα δίνει όλα (για τη σωτηρία του ευρώ, κατά δήλωσή του), είναι αλλιώς ρε παιδί μου. Διαφορετικά σε υπολογίζουνε. Είναι λίγο πιο ερωτική η ατμόσφαιρα όταν έρχεται η κρίσιμη ώρα για την υφαλοκρηπίδα του κοσμάκη...
πηγη το ποντικι
12/9/2011

 

Τραπεζικά τέρατα

Του Δημήτρη Καζάκη
Οικονομολόγου - Αναλυτή
Tα πανηγύρια αυτές τις ημέ­ρες στην Ελλάδα κρατάνε το πολύ ένα 24ωρο. Ιδίως τα στημένα. Τόσο κράτησε και το νέο πανηγύρι για τον «γάμο» των τραπεζών Alpha - Eurobank. Οι ευχές, τα μπράβο και τα ζήτω έπεσαν βρο­χή. Από επίσημους και ανεπίσημους. Κι όλα αυτά γιατί; Μα για να κρύψουν την αλήθεια. Όταν δυο αντίπαλες μέχρι χθες φαμίλιες που καταδυναστεύ­ουν τον πληθυσμό μιας περιοχής απο­φασίζουν ξαφνικά να συνενωθούν, αυτό δεν είναι ποτέ για καλό.
Αν κάτι θετικό μάς προσέφερε αυ­τός ο «γάμος» είναι η διαπίστωση του πόσο βαθιά στην πολιτική έχει εισχω­ρήσει η διαπλοκή και η ταύτιση με τα τραπεζικά συμφέροντα. Όχι μόνο η κυβέρνηση και τα κόμματα κυβερνη­τικής εναλλαγής, αλλά και τα υπόλοι­πα, από τον ΛΑΟΣ έως τη Δημοκρατι­κή Αριστερά και φυσικά τη Δημοκρα­τική Συμμαχία της οικογένειας Μη­τσοτάκη, χειροκρότησαν την πράξη των τραπεζιτών.
Μόνο το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ αποστασι­οποιήθηκαν. Όλοι οι άλλοι «πατέρες του έθνους» συνωστίζονται στα σαλό­νια των τραπεζιτών για να κερδίσουν την εύνοιά τους. Όπως τα παλιά χρό­νια έκαναν οι ευνούχοι στις αυλές των αρχόντων. Κι ας πάρουμε τα πράγμα­τα από την αρχή.
Αντιστροφή δόγματος
Αν θυμάστε, η παγκόσμια κρίση ξέ­σπασε γιατί οι επικυρίαρχοι της οικο­νομίας και της πολιτικής αποφάσισαν ότι όσο μεγαλύτερες και πιο τερατώ­δεις γίνουν οι τράπεζες τόσο το καλύ­τερο για την οικονομία. Πρόκειται για το δόγμα του «toο big to fail» (πολύ μεγάλη για να αποτύχει), δηλαδή όσο πιο μεγάλη είναι μια τράπεζα τόσο πιο δύσκολα αποτυγχάνει, τόσο πιο μεγάλη είναι η συμβολή της στην οι­κονομική ανάπτυξη. Έτσι, ειδικά στην ευρωζώνη δημιουργήθηκαν τράπεζες - τέρατα με ενεργητικά πολύ μεγαλύ­τερα από το ΑΕΠ των χωρών τους.
♦ Στη Γερμανία, π.χ., τα τραπεζικά ενεργητικά υπερβαίνουν το 200% του ΑΕΠ της.
♦ Στη Γαλλία το 300% και στη Βρετα­νία πάνω από 500%.
Μόνο οι ΗΠΑ κράτησαν τα ενεργητι­κά των τραπεζών τους μόλις στο 50% του ΑΕΠ τους και έτσι, παρά το γεγονός ότι η παγκόσμια κρίση ξεκίνησε από εκεί, έχει πλέον μετατρέψει σε επίκε­ντρό της την ευρωζώνη. Το γεγονός ότι στην ευρωζώνη συγκεντρώνονται οι μεγαλύτερες τράπεζες - τέρατα παγκο­σμίως δεν είναι καθόλου άσχετο με την κατάσταση αδιεξόδου που βιώνει.
Ο Λορέντζο Μπίνι Σμάγκι της κε­ντρικής διοίκησης της ΕΚΤ, σε μια ομι­λία του στο Κιότο, στις 15 Απριλίου 2010, μίλησε για την τερατώδη ανά­πτυξη των τραπεζών ως εξής:
«Ενώ βρίσκονταν (τα τραπεζικά ενεργητικά της Βρετανίας) γύρω στο 50% του ΑΕΠ έως τη δεκαετία του 70, αυξήθηκαν στο 300% έως το 2000 και στο 550% έως το 2007. Ενώ μέρος αυτής της ανάπτυξης είναι μια φυσική συνέπεια του να είσαι διε­θνές χρηματοπιστωτικό κέντρο, είναι δύσκολο να δικαιολογήσει κανείς μια τόσο δραματική επέκταση απλώς και μόνο με αναφορά στην αυξανόμενη σημασία της χρηματοπιστωτικής ως εργαλείου για να τροφοδοτήσει την επέκταση.
Επιπροσθέτως η έκρηξη μεγέθους του χρηματοπιστωτικού τομέα έθεσε σοβαρά προβλήματα για τις εποπτι­κές αρχές στον απόηχο της χρηματο­οικονομικής κρίσης, όταν κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τις συστηματικές επιπτώσεις των πολύ μεγάλων, ατο­μικών τραπεζών. Για παράδειγμα, το 2007 οι υποχρεώσεις της Barclays ξεπέρασαν το ΑΕΠ της Βρετανίας, οι υποχρεώσεις της Deutsche Bank ήταν στο 80% του γερμανικού ΑΕΠ, ενώ οι υποχρεώσεις της Fortis ήταν αρκετές φορές μεγαλύτερες από το ΑΕΠ της χώρας καταγωγής της, του Βελγίου. Όπως ορισμένοι παρατηρητές μάλ­λον προκλητικά παρατήρησαν, τέτοια πιστωτικά ιδρύματα μπορεί να μην εί­ναι απλώς ‘‘πολύ μεγάλα για να απο­τύχουν”, αλλά στην πραγματικότητα “πολύ μεγάλα για να υπάρχουν”».
Αυτό που σημείωνε ο κεντρικός τραπεζίτης της ΕΚΤ δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι η τερατώδης επέκτα­ση των τραπεζικών εργασιών και των ίδιων των τραπεζών αποτελεί μια από τις βασικές συστημικές αιτίες της πα­γκόσμιας κρίσης, αλλά και κάτι άλλο, ακόμη πιο σοβαρό.
Το μέγεθος και η οικονομική επι­φάνεια αυτών των τραπεζικών κο­λοσσών κάνει εξαιρετικά δύσκολη την όποια εποπτεία ή ρύθμιση του κλάδου. Κι αυτό γιατί πολύ απλά οι τράπεζες και οι τραπεζίτες έχουν συ­γκεντρώσει τέτοια οικονομική δύνα­μη στα χέρια τους, που τους επιτρέ­πει όχι μόνο να παρεμβαίνουν, αλλά να πιέζουν και να εκβιάζουν ακόμη και τα μεγαλύτερα κράτη.
Με λίγα λόγια, οι τράπεζες έχουν γίνει πιο ισχυρές από οποιαδήποτε εποπτική ή ρυθμιστική αρχή σε εθνι­κό ή ακόμη και σε διεθνές επίπεδο. Αυτή ήταν η αγωνία του. Διότι, με δε­δομένο το βάθος, τον χαρακτήρα και τη διάρκεια της κρίσης, δεν μπορεί να παρθεί κανένα διορθωτικό μέτρο που έστω κατ’ ελάχιστα θίγει τους τραπεζικούς κολοσσούς.
«Κουρέψτε τους...»
Σε πολλές χώρες έγιναν και συνεχί­ζονται συζητήσεις για κατάτμηση των τραπεζών, για επιβολή μέτρων κατα­κερματισμού των τραπεζικών κολοσ­σών. Τέτοια συζήτηση γίνεται αυτή τη στιγμή στη Βρετανία, όπου πρω­τοστατεί η κρατική κεντρική Τράπε­ζα της Αγγλίας και η Ρυθμιστική Αρχή του Πιστωτικού Συστήματος, ένας τυ­πικά πανίσχυρος εποπτικός οργανι­σμός που δυστυχώς αποδείχτηκε πο­λύ μικρός για να «κουρέψει» το Citi του Λονδίνου.
Αντί λοιπόν να επιβληθεί συρρί­κνωση των μεγάλων τραπεζών και δραστικός περιορισμός της οικονομι­κής τους επιφάνειας, μπας και μπορέ­σει να ανασάνει η οικονομία από την ασφυξία που προκαλούν τα τεράστια τραπεζικά ενεργητικά και υποχρεώ­σεις, συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Σε μελέτη του ΔΝΤ, που δημοσιοποίησε η «Deutsche Welle» (24.3.11), οι ει­δικοί του αποφαίνονται ότι οι τράπε­ζες, αντί να μικρύνουν εν μέσω της κρίσης, μεγάλωσαν ακόμη περισσό­τερο και απειλούν τη χρηματοπιστω­τική σταθερότητα.
«Από την απαρχή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης οι τράπε­ζες έχουν γίνει ακόμη μεγαλύτερες, περισσότερο διασυνδεμένες και πολύ πιο δύσκολες στο να τις ρυθμίσεις», σύμφωνα με το ΔΝΤ. «Το γεγονός αυτό θέτει το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε κίνδυνο μιας νέας κατάρρευσης». Ο κίνδυνος αυτός φάνηκε να υλοποι­είται τις προηγούμενες εβδομάδες, όταν οι τραπεζικές μετοχές έχασαν περίπου το 30% της αξίας τους στις χρηματιστικές αγορές διεθνώς.
Εξάρτηση από το κράτος
Με όλα αυτά τα δεδομένα οι κυβερ­νήτες στην Ελλάδα και οι εντιμότατοι πολιτικοί μας χειροκρότησαν τη δημι­ουργία ενός νέου τραπεζικού ομίλου, ο οποίος από μόνος του έχει υποχρε­ώσεις που υπερβαίνουν το 65% του ΑΕΠ της χώρας. Εύγε! Βέβαια η συ­γκεκριμένη συγχώνευση ήταν προϊ­όν μέγιστης και επιτακτικής ανάγκης. Μιλάμε για δυο τράπεζες οι οποίες εδώ και καιρό επιβιώνουν στο «κόκκι­νο», κυρίως από τις επιδοτήσεις του κράτους και τις ενέσεις ρευστότη­τας από την ΕΚΤ. Η καθεμιά τους έχει αντλήσει από το κράτος πάνω από 950 εκατ. ευρώ σε ρευστό, το οποίο αδυνατεί να επιστρέψει. Περίπου σε 20 δισ. ευρώ υπολογίζονται οι εγγυ­ητικές επιστολές του Δημοσίου που έχουν αξιοποιήσει οι συγκεκριμένες τράπεζες για να ενισχύσουν κεφα­λαιακή επάρκεια και ρευστότητα.
Επιπλέον η ανακοίνωση της Alpha σχετικά με τα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου του 2011 αναφέ­ρει χαρακτηριστικά: «Δεδομένων των δυσμενών συνθηκών που επι­κρατούν στην ελληνική αγορά κατα­θέσεων, καθώς επίσης και στα δημό­σια οικονομικά του κράτους, αυξή­σαμε το επίπεδο χρηματοδοτήσεώς μας από την ΕΚΤ κατά ευρώ 3,4 δισ. από το τέλος Μαρτίου 2011 σε ευ­ρώ 16,9 δισ.». Με άλλα λόγια, μόνο το τελευταίο τρίμηνο η συγκεκριμέ­νη τράπεζα χρειάστηκε πρόσθετη ενίσχυση ρευστότητας της τάξης των 3,4 δισ. ευρώ, φτάνοντας το συνολι­κό ποσό της άντλησης ρευστότητας από την ΕΚΤ στο ύψος των 17 δισ. ευ­ρώ περίπου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η άντληση ρευστότητας δεν είναι τζάμπα χρήμα, αλλά μορφή κυρίως βραχυ­πρόθεσμου δανεισμού από την ΕΚΤ με χαμηλό επιτόκιο. Με άλλα λόγια, η τράπεζα που αντλεί ρευστότητα θα πρέπει κάποια στιγμή πολύ σύντομα να τα επιστρέψει στην ΕΚΤ. Πού θα τα βρει να τα επιστρέψει; Εκτός κι αν το Δημόσιο αναλάβει να πληρώσει, μιας και μεγάλο μέρος αυτής της ρευστό­τητας αντλήθηκε με εγγύηση του Δη­μοσίου.
Αντίστοιχη κατάσταση υπάρχει και με την Eurobank, η οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι μία από τις οκτώ ευρωπαϊκές τράπεζες που απέτυχαν στα τελευταία stress tests . Δεν πρέ­πει επίσης να ξεχνάμε ότι η Eurobank είναι ίσως η χειρότερη τράπεζα από άποψη τραπεζικής δεοντολογίας και αντιμετώπισης των πελατών της. Είναι η μόνη τράπεζα που εξακολουθεί ακό­μη και σήμερα να μην αναγνωρίζει και να μην συμμορφώνεται με τον νόμο για τα πανωτόκια (3259/2004), ενώ οι καταχρηστικές πρακτικές της με «ψιλά γράμματα» στις συμβάσεις της, με παράνομες χρεώσεις και πειρατι­κές ενέργειες εις βάρος πελατών της, έχουν υπερβεί κάθε προηγούμενο.
Πέντε λόγοι για την τραπεζική συγχώνευση

Βέβαια, κάποιος με στοιχειώδη κοινή λογική θα αναρωτιόταν: Πώς γίνεται τράπεζες με πάνω από 18 δισ. ευρώ κρατική ενίσχυση και ενέσεις ρευστότητας από την ΕΚΤ η καθεμιά τους να εμφανίζουν λειτουργικά κέρδη; Πώς γίνεται με τέτοια εξάρτηση από εξωτερικές πηγές χρηματο­δότησης να εμφανίζουν κεφαλαιακή επάρκεια; Όμως όλα αυτά δεν μετρούν στο ελάχιστο και έτσι οι ευνούχοι της πολιτικής και της δημοσιογρα­φίας βγήκαν για να γιορτάσουν έναν τραπεζικό «γάμο» που γίνεται για τους εξής βασικούς λόγους:
♦ Πρώτον: Για να ενισχύσει την ολιγοπωλιακή σύνθεση ενός τραπεζικού τομέα, ο οποίος ήδη πάσχει σοβαρά από έναν από τους υψηλότερους δείκτες μονοπωλιακής συγκέντρωσης στην Ευρώ­πη. Σ’ έναν τραπεζικό τομέα που λειτουργεί εδώ και χρόνια με «συμφωνίες κυρίων», με πρακτικές καρτέλ και τραστ, προστίθεται ένα ακόμη τραπε­ζικό μονοπώλιο.
♦ Δεύτερον: Για να εμφανίσει ότι ενισχύονται κεφαλαιακά ώστε να κάνουν πιο εύκολη την άντληση ρευστότητας, από την οποία εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά και οι δυο τράπεζες. Μόνο που η βελτίωση της εικόνας είναι μόνο λογιστική, καθότι η κεφαλαιακή ενίσχυση δεν θα γίνει με ρευστό, αλλά κυρίως με τραπεζικούς τίτλους και ανταλλαγές μετοχών.
♦ Τρίτον: Για να επενδύσουν οι μεγαλομέτο­χοι στη δημιουργία τεχνητών προσδοκιών στο χρηματιστήριο, ώστε να κερδοσκοπήσουν με την πλασματική άνοδο των τραπεζικών μετοχών. Η συγχώνευση επιδιώκει να δημιουργήσει μια νέα, έστω πρόσκαιρη, χρηματιστική φούσκα για να κερδοσκοπήσουν οι γνωστοί ημέτεροι. Πρόκειται για τη γνωστή τακτική «άρπαξε όσα μπορείς και τρέχα», που σημειώνεται πάντα τις παραμονές μεγάλων καταρρεύσεων.
♦ Τέταρτον: Για να εξασφαλίσει μεγαλύτερες επι­δοτήσεις από το κράτος και χαριστικές παροχές εκβιάζοντας με το μέγεθος του τραπεζικού ομί­λου, αλλά και με το επιχείρημα ότι τυχόν κατάρ­ρευσή του θα συμπαρασύρει και την οικονομία.
♦ Πέμπτον: Για να ενισχυθεί η κερδοσκοπική εξάρτηση από το εξωτερικό με τη συμμετοχή του Κατάρ, το οποίο συμβάλει ασήμαντα στην κεφαλαιακή επάρκεια του ομίλου και μάλιστα με τη μορφή δανείου. Η συμμετοχή του έχει βασικό στόχο, αφενός να ενισχυθεί η προστατευμένη διαρροή κεφαλαίων και κερδών προς το εξωτερι­κό, που ήδη αποτελεί μέγιστη αιμορραγία για την ελληνική οικονομία, και αφετέρου να επωφελη­θεί από το γενικευμένο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των κρατικών συμμετοχών.
Όταν σου λένε «σκύψε» και λες «ευχαριστώ»

Όλα αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα για μια χώρα που έχει τεθεί ήδη υπό καθεστώς γενικευ­μένης εκποίησης. Η χώρα και ο λαός της έχουν ξεγραφτεί. Οι κυβερνώντες το λένε ωμά και ξε­κάθαρα. Δείτε το επιχείρημα του κ. Βενιζέλου για την αύξηση του ΦΠΑ στον χώρο της εστίασης. «Η αύξηση είναι παράλογη, αλλά μας επιβλήθηκε με το πιστόλι στο κρόταφο από την τρόικα», φέρεται να είπε στους εκπροσώπους του χώρου. Μπρά­βο στην κυβέρνηση, που ξέρει μόνο να υποχωρεί ακόμη και στις πιο παράλογες απαιτήσεις.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που έγινε με τη Φινλανδία. Στην απόφαση της 21ης Ιουλίου το Eurogroup για τη νέα «βοήθεια» προς την Ελλά­δα προέβλεπε τη διμερή διαπραγμάτευση για τον καθορισμό των εγγυήσεων που ζητούσαν τα διάφορα κράτη για τη συμμετοχή τους στο νέο πακέτο. Η Φινλανδία απαίτησε να της προκατα­βάλει η Ελλάδα το 20% της συνεισφοράς της. Να αγοραστούν με αυτά ομόλογα ΑΑΑ και με βάση τις αποδόσεις (και επιτόκια που ακόμη κρατού­νται κρυφά) θα καταβάλει η Φινλανδία τη συμμε­τοχή της.
Κατάλυση κοινοβουλίων
Όλα τα άλλα κράτη της ευρωζώνης θεώρησαν την απαίτηση της Φινλανδίας εξωφρενική. Υπάρ­χει κυβέρνηση που θα δεχόταν ένα τόσο εξευ­τελιστικό και ληστρικό τρόπο δανεισμού; Ναι, υπάρχει. Είναι η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο υπουργός της κ. Βενιζέλος. Για τους κυρίους αυ­τούς η έννοια διαπραγμάτευση σημαίνει ότι, όταν σου λένε «σκύψε», εσύ λες κι «ευχαριστώ». Αν έχεις μια κυβέρνηση και ένα πολιτικό σύστημα που ξέρει μόνο να λέει «ναι» σε ό,τι κι αν του ζη­τηθεί, όσο εξωφρενικό κι αν είναι, τότε τι πρέπει να περιμένει κανείς;
Το τι μας περιμένει δεν έχει κανείς παρά να το αντιληφθεί από μια πρόσφατη συνέντευξη του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην «Der Tagesspiegel am Sonntag » (28.8): «Οδεύοντας προς την Ευρώπη του μέλλο­ντος», τόνισε ο Σόιμπλε, «τα κράτη θα διατηρή­σουν την εθνική τους ταυτότητα, αλλά σε ορισμέ­νους τομείς πρέπει να εκχωρήσουν τμήμα της εθνικής τους κυριαρχίας. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε θεσμική ενίσχυση της Ευρώπης, ενίσχυση του Ευ­ρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε η απώλεια του δι­καιώματος συναπόφασης των εθνικών κοινοβου­λίων να μην οδηγήσει σε απώλεια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας». Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Σόιμπλε μιλά για εκχώρηση εθνικής κυρι­αρχίας, ιδίως στην προοπτική του ευρωομολόγου και της κοινής δημοσιονομικής πολιτικής στην ευρωζώνη. Έτσι ή αλλιώς τα κράτη για τα οποία μιλά ο Σόιμπλε έχουν εκχωρήσει εθνική κυριαρ­χία στην ευρωζώνη από την πρώτη στιγμή. Έχουν εκχωρήσει τη νομισματική τους κυριαρχία και την άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής.
Αυτό δεν αρκεί πια. Χρειάζεται και η κατάλυση των εθνικών κοινοβουλίων. Τα συμφέροντα των αποικιοκρατών της ευρωζώνης σαν τον κ. Σόιμπλε, των αγορών και των τραπεζών δεν μπο­ρούν πλέον να συνυπάρξουν με το «δικαίωμα συναπόφασης των εθνικών κοινοβουλίων».
Η νέα χοντρή μπάζα
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι στην πορεία προς την «οικονομική διακυβέρνηση» της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, η διαβούλευση και συναπόφαση των εθνικών κοινοβουλίων για κομβικά ζητήμα­τα δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής δεν χρειάζεται. Είναι κάτι περιττό. Βέβαια χωρίς εθνικό κοινοβούλιο δεν υπάρχει ούτε καν τυπική δημοκρατία, ούτε καν λαός. Όμως όλα αυτά εί­ναι λεπτομέρειες μπροστά στη νέα χοντρή μπάζα που ετοιμάζονται να κάνουν οι απανταχού κερ­δοσκόποι με το ευρωομόλογο. Μπροστά στο ευρωομόλογο και την περιβόητη «ευρωπαϊκή ολο­κλήρωση» τι νόημα έχει η δημοκρατία; Κανένα.ΠΗΓΗ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
5/9/2011

 

Στο εδώλιο ο πρώην πρωθυπουργός της Ισλανδίας για την οικονομική κατάρρευση

 Η πρώτη δίκη στα χρονικά άρχισε τη Δευτέρα ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου της Ισλανδίας με κατηγορούμενο τον συντηρητικό πρώην πρωθυπουργό Γκέιρ Χάαρντε, ο οποίος εγκαλείται για αμέλεια κατά τη διάρκεια της σαρωτικής οικονομικής κρίσης του 2008 που προκάλεσε την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της σκανδιναβικής χώρας
Ο 60χρονος Γκέιρ Χάαρντε χαρακτηρίζει τη δίκη «φάρσα» και δηλώνει πως οι δικηγόροι του θα ζητήσουν την απόσυρση του κατηγορητηρίου.

Τονίζει ότι η υπόθεση εις βάρος του είναι πολιτικά υποκινούμενη από τη σημερινή κεντροαριστερή κυβέρνηση συνασπισμού της Ισλανδίας.

Ο πρώην πρωθυπουργός έφθασε στο δικαστήριο λίγα λεπτά πριν από την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας συνοδευόμενος από την σύζυγό του.

Οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Ισλανδίας κατέρρευσαν το 2008 υπό το βάρος της υπερσυγκέντρωσης χρεών στη διάρκεια μιας δεκαετίας με υπερατλαντικές επεκτάσεις που οδήγησαν την οικονομία σε κατάρρευση και τους επενδυτές σε φυγή.

Η κοινή γνώμη στην Ισλανδία είναι διχασμένη σχετικά με τη δίκη. Ορισμένοι θεωρούν πως ο πρώην πρωθυπουργός γίνεται αποδιοπομπαίος τράγος και άλλοι επιχειρηματολογούν πως είναι επιτακτική η απόδοση πολιτικών ευθυνών μετά την οικονομική κατάρρευση.

Είναι η πρώτη φορά που εκδικάζεται τέτοια υπόθεση από το Λαντσντομούρ, το ειδικό δικαστήριο της Ισλανδίας, που ιδρύθηκε το 1905 για να δικάζει υπουργούς που κατηγορούνται για εγκληματικές πράξεις.

Η Ισλανδία βυθίστηκε σε βαθιά ύφεση μετά την κατάρρευση των τριών μεγαλύτερων τραπεζών της -η κατάρρευση της Icesave άφησε στον «αέρα» χιλιάδες καταθέτες στη Βρετανία και την Ολλανδία, πυροδοτώντας διαμάχη σχετικά με τις αποζημιώσεις, στην οποία έως και σήμερα δεν έχει δοθεί λύση.

«Όταν κατέστη σαφές πως οδεύαμε προς την καταστροφή, το ιστορικό δείχνει πως έγιναν πολύ λίγα για την αποφυγή της» αναφέρει ο νυν υπουργός Οικονομικών της Ισλανδίας Στράινγκριμουρ Σίγκφουσον.

Ωστόσο, ο Γκέιρ Χάαρντε αντιτείνει πως η κυβέρνησή του απέφυγε τα λάθη της Ελλάδας και της Ιρλανδίας όταν επέτρεψε στις τράπεζες να καταρρεύσουν. «Έπρεπε να τις αφήσουμε. Ήταν χρεοκοπημένες. Και αποδεικνύεται ότι αυτό που πράξαμε ήταν το σωστό» αναφέρει.

 πηγη:Newsroom ΔΟΛ

5/9/2011

πηγη:wwww.real.gr

25/8/2011

Μισθολόγιο πολλών ταχυτήτων
 Με το μοντέλο της «προσωπικής διαφοράς» θα προχωρήσει η διαδικασία για την κατάρτιση του ενιαίου βαθμολογίου - μισθολογίου στον δημόσιο τομέα. Μετά από σύσκεψη των συναρμόδιων υπουργών Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης διευκρινίστηκε ότι με το νέο μισθολόγιο τα χρήματα που λαμβάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι πέραν του μισθού τους δεν θα υπολογίζονται ως επίδομα αλλά ως «προσωπική διαφορά».

Πιο συγκεκριμένα, για τους δημοσίους υπαλλήλους που ήδη εργάζονται προβλέπεται η διατήρηση προσωπικής διαφοράς, όπως υπολογίζεται από τη διαφορά μεταξύ βασικού μισθού και των επιδομάτων. Θα τεθεί πλαφόν σε αυτά τα επιδόματα, θα «παγώσουν» οι αυξήσεις τους και σταδιακά θα μειώνονται.

Ωστόσο, για όσους προσληφθούν τώρα στο Δημόσιο δεν πρόκειται να ισχύσει η «προσωπική διαφορά», αν και δεν θα κοπούν τα επιδόματα της οικογενειακής κατάστασης, της θέσης ευθύνης, των παραμεθόριων περιοχών και των ειδικών συνθηκών.

Οι διευκρινίσεις δόθηκαν, καθώς προκλήθηκαν έντονες αντιδράσεις για το μοντέλο των προσωπικών μισθολογικών διαφορών και το υπουργείο Οικονομικών υπογράμμισε ότι δεν πρόκειται για ειδική συμφωνία με τους εφοριακούς και τους τελωνειακούς.

Πάντως, το νέο μισθολόγιο θα πρέπει να λάβει το «πράσινο φως» της τρόικας, που έχει ζητήσει οι μισθοί στο Δημόσιο να βρίσκονται σε αρμονία με τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα.

Ήδη από την 1η Ιουλίου οι ωριμάνσεις «πάγωσαν» και οι υπάλληλοι των υπουργείων, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ, παραμένουν στο μισθολογικό κλιμάκιο που κατείχαν ή δικαιούνταν έως την 30η Ιουνίου 2011. Από το «πάγωμα» των ωριμάνσεων, εκτιμάται ότι οι υπάλληλοι χάνουν 20 έως 41 ευρώ μηνιαίως και κατά μέσον όρο 280 έως 481 ευρώ ετησίως.

Παράλληλα, από την 1 Ιουλίου έχουν γίνει περικοπές και στα χρονοεπιδόματα και τις υπερωρίες.

Εξαθλίωση all inclusive

 
Άλλο ένα πλήγμα για τον τουρισμό: απεργούν σήμερα οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό και τα τουριστικά επαγγέλματα. Σερβιτόροι, καμαριέρες, λαντζέρηδες, ψήστες κ.λπ. τολμούν εν μέσω τουριστικής περιόδου και διεκδικούν «προνόμια» του παρελθόντος, δηλαδή την παραμονή τους στον κανονισμό για τα βαρέα και ανθυγιεινά. Δε φτάνει που οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν δουλειά τρεις μήνες το χρόνο (και αν) θέλουν και βαρέα και ανθυγιεινά, που σημαίνει ότι θέλουν και να ασφαλίζονται τα πουλάκια μου...
Διάφορα τέτοια κατηγορητήρια που εκτοξεύονται από τα δελτία των οκτώ έναντι οποιουδήποτε κουνηθεί εν μέσω τουριστικής περιόδου, άραγε θα τα ακούσουμε και για την κυβέρνηση η οποία αποφάσισε να «σκοτώσει» με τα ίδια της τα χέρια τον εγχώριο κλάδο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων τουρισμού – επισιτισμού – εστίασης;
Ο Μπένι μας πληροφόρησε ότι ο αυξημένος- και κατά τον ίδιο «αδικος» και «μη λογικός» -  συντελεστής φορολόγησης 23% θα ισχύσει κανονικά από την 1^η Σεπτεμβρίου.
Με εξαίρεση τα μικτά καταστήματα τροφίμων όπου κυριαρχεί το συσκευασμένο τρόφιμο έναντι του μαγειρεμένου και βέβαια τα τουριστικά πακέτα «all inclusive» που κλείνονται από τα τουριστικά γραφεία του εξωτερικού. Την πολιτική αλά ΔΝΤ θα τη φάει στην κεφάλα μόνο ο Έλληνας καταναλωτής, εργαζόμενος ή μικρομεσαίος, το δικό του "all inclusive" είναι πλήρες εξαθλίωσης. Ο αλλοδαπός τουρίστας βάζει το βραχιολάκι του και είναι κύριος (εκτός κι αν αρχίσουν και οι έλληνες και κλείνουν πακέτα μέσω Αγγλίας) με αμφίβολη συνδρομή στην αύξηση της κατανάλωσης του τουριστικού προϊόντος αφού όλα είναι πληρωμένα στους tour operatοrs. Τα δε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα έχουν βρει την υγειά τους με τους ρώσους και τους άραβες.
Βέβαια τα παραπάνω έχουν ως συνέπεια ακόμη χειρότερες μέρες – δηλαδή ακόμη μεγαλύτερη ανεργία και ανασφάλιστη εργασία – για τους εργαζόμενους του τουρισμού ή όσους επωφελούντια απ’ αυτόν. Αλλά δε βαριέσαι ο τουρισμός να ‘ ναι καλά..
..
 Από το Μαρικάκι
ποντικι 23/8/2011

ΤΟ ΕΝΤΟΝΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΩΝ 640 ΕΥΡΩΤης Χριστινας Kοψινη
Εντονο παρασκήνιο αποκαλύπτεται πίσω από την πρώτη επιχειρησιακή σύμβαση που παρέκαμψε το υποχρεωτικό κατώφλι των 740 ευρώ της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, μειώνοντας κατά 100 ευρώ τον βασικό μισθό των εργαζομένων που φυλάσσουν τους ΗΣΑΠ.
Το παρασκήνιο που προηγήθηκε της συγκεκριμένης σύμβασης, όπως αποτυπώνεται και στην αλληλογραφία που διαθέτει η «Κ», ανάμεσα σε εργολάβους στον χώρο των υπηρεσιών security, υπεργολάβους, ανασφάλιστους εργαζομένους, δημόσιες επιχειρήσεις, υπουργεία, συνδικάτα, επιθεωρητές Εργασίας, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η συμφωνία αυτή που, αν νομιμοποιηθεί, αλλάζει τα δεδομένα της εργατικής νομοθεσίας στη χώρα, δεν αποτελεί την αθώα και αυθόρμητη απάντηση της αγοράς στην κρίση.
Η σύμβαση των 640 ευρώ που συμφωνήθηκε τον Ιούνιο με την επίκληση των σοβαρών προβλημάτων της χώρας συμπίπτει χρονικά με την προσπάθεια που καταβάλλουν πολλοί εργολάβοι του Δημοσίου να βρουν νομότυπη οδό για να παρακάμψουν τους ελέγχους που τους εμποδίζουν να «χτυπούν» τους διαγωνισμούς του Δημοσίου με προσφορές κάτω του κόστους.
Στους ΗΣΑΠ, ιδιαίτερα μετά τη δολοφονική επίθεση κατά της συνδικαλίστριας Κ. Κούνεβα (εργαζόταν σε συνεργείο καθαριότητας), η επιτήρηση των εργολάβων γίνεται ασφυκτική καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την παράκαμψη των όρων της σύμβασης. Ομάδα υπαλλήλων ελέγχει σε τακτά χρονικά διαστήματα την τήρηση των βαρδιών, τους χρόνους έλευσης και τα χρονοδιαγράμματα. Εντατικοί είναι και οι έλεγχοι του ΣΕΠΕ. Επομένως, οι εταιρείες δεν μπορούν να αποκομίσουν εύκολα και χωρίς διοικητικές ποινές ή χρηματικά πρόστιμα τα οφέλη από την ανασφάλιστη εργασία και αναγκάζονται να τηρούν τα συμφωνηθέντα με τους ΗΣΑΠ χωρίς απόκλιση από τους όρους της σύμβασης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στους όρους του διαγωνισμού του 2008 αναφερόταν ρητώς ότι την ημέρα που θα ανοίξουν οι φάκελοι των εταιρειών, η σύγκριση για το εργολαβικό κόστος θα γίνεται με σημείο εκκίνησης το ύψος των μισθών που καθορίζεται από την κλαδική σύμβαση που έχει υπογραφεί στον χώρο της φύλαξης. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι οι ΗΣΑΠ απέρριψαν όσες εταιρείες υπέβαλαν προσφορές με εργατικό κόστος κάτω από τα όρια της κλαδικής σύμβασης αναγνωρίζοντας ίσως ότι τουλάχιστον 8.000 σε σύνολο 30.000 εργαζομένων στον κλάδο παραμένουν ανασφάλιστοι. Πράγματι, η G4S υποβάλλει προσφορά στην οποία περιλαμβάνεται κόστος ίσο με αυτό που προκύπτει από την κλαδική σύμβαση και μειοδοτεί στον διαγωνισμό αποδεχόμενη ότι θα παρέχει υπηρεσίες χωρίς κέρδος!
Αναλαμβάνει τη φύλαξη των ΗΣΑΠ στις 23.6.2008 και δεσμεύεται και σε αναπροσαρμογή των μισθών από την αύξηση που θα λάμβανε τα δύο επόμενα χρόνια. Η αύξηση ήταν ίση με την αύξηση του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή συν 2 ποσοστιαίες μονάδες. Συνεπώς στις 22.6.2009 εξασφάλισε μια αύξηση 0,5% +2% και στις 22.6.10 έλαβε 5,2%+2=7,2%.
Ταυτοχρόνως, η ίδια εταιρεία αναθέτει μέρη του έργου σε διάφορους υπεργολάβους, που δεν ήταν άλλοι από τις εταιρείες που είχαν αποκλειστεί από τον διαγωνισμό (εργαζόμενοι αυτών των εταιρειών παραμένουν απλήρωτοι έως σήμερα) και υποβάλλει για το 2010 νέα προσφορά στους ΗΣΑΠ. Το ίδιο χρονικό διάστημα η Ομοσπονδία Ιδιωτικών υπαλλήλων και η Ενωση Εργαζομένων και το Σωματείο Ηλεκτροδηγών ΗΣΑΠ υπενθυμίζουν με έγγραφά τους προς τον διευθύνοντα κ. Χ. Αραπατσάκο τις διαπιστώσεις των επιθεωρητών για σωρεία παραβιάσεων της αναδόχου, η οποία φέρεται να μην τηρεί τον όρο της σύμβασης «περί απαρέγκλιτης τήρησης των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας».
Η εταιρεία επιμένει, και προκειμένου να διασφαλίσει την ανανέωση της προμήθειας, έχοντας τώρα και την κάλυψη της ομοσπονδίας στον χώρο φύλαξης (της ΟΜΥΠΑΕ που προφασίστηκε ότι η επιχειρησιακή έγινε από τεχνικό λάθος) προτείνει ξανά μείωση του εργατικού κόστους κατά 100 ευρώ. Οι ΗΣΑΠ δεν συμφωνούν και επιμένοντας στην τήρηση της κλαδικής σύμβασης απορρίπτουν την προσφορά. Η G4S επιμένει. Καταθέτει τη σύμβαση στο υπουργείο Εργασίας και ζητεί να κηρυχθεί υποχρεωτική. Οι υπηρεσίες του Εργασίας διστάζουν και διχάζονται. Οι ΗΣΑΠ αρνούνται. ΓΣΕΕ, Ενωση Εργαζομένων στους ΗΣΑΠ και Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων ζητούν να μην κηρυχθεί νόμιμη η σύμβαση από το υπουργείο και εγκαλούν την ΟΜΥΠΑΕ. Κι ενώ η διαδικασία εξέτασης της έκπτωσης του αναδόχου έχει ξεκινήσει να απασχολεί συνεδρίαση του Δ.Σ. των ΗΣΑΠ, ένα νεύμα από το υπουργείο Υποδομών συνιστά αυτοσυγκράτηση και επανεξέταση του θέματος με δεύτερη ματιά. Ταυτοχρόνως εργαζόμενοι της εταιρείας πραγματοποιούν διαδήλωση έξω από τον χώρο που συνεδριάζει το Δ.Σ. ζητώντας να μην κηρυχθεί έκπτωτη η εταιρεία, όπως είχε γίνει και με το προσωπικό της ΟΙΚΟΜΕΤ που χλεύαζε τις εκπροσώπους της ΠΕΚΟΠ (σωματείο της Κούνεβα), όταν στο πλαίσιο τριμερούς συνάντηση στο Εργασίας κατήγγειλαν παρατυπίες στον τρόπο υπολογισμού των βαρέων και ανθυγιεινών. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε.
πηγή : "Καθημερινή"
23/8/2011

Αξιοπιστία μηδέν...

Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Η ιστορία των δανείων του ελληνικού κράτους είναι κατ’ εξοχήν... πονεμένη. Όσοι αυτή την περίοδο ασχολούνται με αυτό το θέμα θα έχουν διαβάσει:
Το πρώτο δάνειο που πήρε η Ελλάδα από την Αγγλία το 1824 ήταν αξίας 800.000 λιρών. Στα χέρια των Ελλήνων έφτασαν μόνο... 308.000 και εφό­δια αξίας 11.900.
Το δεύτερο δάνειο, το 1825, ήταν αξίας 2.000.000 λιρών. Απ’ αυτά οι Έλληνες παρέλαβαν μόνο 1.100.000. Έναντι προηγούμενων δανείων πα­ρακρατήθηκαν 529.000. Τα υπόλοιπα φαγώ­θηκαν σε τόκους, μεσιτικά και διάφορα άλλα... έξοδα.
Από το 1879 μέχρι και το 1893 συνομολογήθηκαν εννέα δάνεια (τα οκτώ επί Τρικούπη) ύψους 643 εκατ. χρυσών φράγκων. Από αυτά εισπράχθηκαν μόνο 463, εκ των οποίων τα 455 πήγαν σε τοκοχρεολύσια.
Αυτά που συµβαίνουν στις μέρες μας οι επιμελείς αναγνώστες του «Π» τα ξέρετε. Υποτίθεται ότι, για να αποφύγουμε μια επίσημη πτώχευση, η τρόικα (Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ) μας κρατά εκτός αγο­ρών με το δάνειο των 110 δισ. ευρώ, ενώ είμα­στε έτοιμοι για νέο δανεισμό από τις ίδιες πηγές.
Ενδεικτική των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί για τη χώρα μας είναι η συμφωνία που έκανε η Ελλάδα με τη Φινλανδία, η οποία εξ αρχής ζη­τούσε περαιτέρω εγγυήσεις. Τι λέει η συμφωνία αυτή;
Ότι η Ελλάδα θα καταθέσει, σε κρατικό λογαριασμό της Φινλανδίας, το φινλανδικό μερίδιο δανείου (1 δισ. ευρώ), το οποίο θα τοκίζεται με περίπου 4%, ενώ τα χρήματα θα επενδυθούν σε ομόλογα αξιολόγησης «ΑΑΑ».
Δηλαδή, όσα θα μας δανείσουν οι Φινλανδοί θα τους τα ξαναδανείσουμε εμείς για να τα επενδύσουν με... ασφάλεια. Εκτός από τη γελοιοποίηση της όλης διαδικασίας, εκτός του ότι μένει να διευ­κρινιστεί αν αυτό το μοντέλο θα συμπεριλάβει κι άλλους τέτοιους... δανειστές, το προφανές είναι ότι η αξιοπιστία της χώρας, την οποία υποτίθεται ότι «προστατεύει» τόσους μήνες η κυβέρνηση, βρίσκεται στο χειρότερο δυνατό σημείο της. Αυ­τό είναι το πιο ανησυχητικό.
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι στις 18 Αυγούστου στη σελίδα 2

19/8/2011

Herald Tribune: «Η Ελλάδα νιώθει να σπρώχνεται προς την έξοδο της ευρωζώνης»

Η Ελλάδα υπό πολιορκία, νιώθει να σπρώχνεται προς την έξοδο της ευρωζώνης», στο οποίο περιέχονται σχόλια και εκτιμήσεις επιφανών Γερμανών οικονομικών αναλυτών που υποστηρίζουν ότι «η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν προς όφελος όλων», φιλοξενεί η εφημερίδα International Herald Tribune.

Η εφημερίδα αναπαράγει τις θέσεις του Hans-Werner Sinn, προέδρου του Ινστιτούτου Ifo, και του Ludwig Maximilian University του Μονάχου, από άρθρο του που δημοσιεύθηκε πριν από δύο εβδομάδες.

«Θα ήταν καλύτερο για όλους τους ενδιαφερομένους, και ειδικότερα για την Ελλάδα, εάν η χώρα εγκατέλειπε προσωρινά την ευρωζώνη», σημειώνει ο Sinn και προσθέτει ότι «η συνεχής χορήγηση χρημάτων στην Ελλάδα, περιορίζει τα κίνητρα της χώρας για να αναδιοργανώσει την οικονομία της, ενώ την ίδια στιγμή το γεγονός αυτό ωθεί την Ευρώπη στο να λειτουργεί ως ένα είδος ένωσης μεταφοράς χρημάτων, όπου οι ισχυρότερες χώρες βοηθούν τις ασθενέστερες».

Όμως σε νομικό επίπεδο, δεν υπάρχει στην ΕΕ η θεσμική πρόβλεψη για την διαδικασία με την οποία μπορεί να γίνει η έξοδος ενός κράτους-μέλους από την ευρωζώνη και κατά συνέπεια «η Ελλάδα θα πρέπει να αποσυρθεί οικειοθελώς», σημειώνεται.

Για άλλους όμως οικονομικούς αναλυτές, μη Γερμανούς, η ιδέα ότι ένα κράτος θα πρέπει να τεθεί υπό πίεση ώστε να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, χαρακτηρίζεται ως «πράξη αμέλειας και σκληρότητας».

«Είναι εξαιρετικά ριψοκίνδυνο. Θα δημιουργούσε ένα προηγούμενο και για άλλα κράτη να εγκαταλείψουν την ευρωζώνη, γεγονός που θα έκανε τις αγορές να αναρωτιούνται για το κατά πόσο έχει νόημα η όλη ιδέα του ευρώ», σχολιάζει ο Silvio Peruzzo, οικονομικός αναλυτής της Royal Bank of Scotland. Στο ίδιο πνεύμα, ο Charles Wyplosz, καθηγητής οικονομικών του Graduate Institute της Γενεύης, χαρακτηρίζει την ιδέα «ανόητη» και σημειώνει ότι «κανείς δεν θα είχε όφελος από αυτήν».

Στη Γερμανία όμως η ιδέα ότι η Ελλάδα θα πρέπει να εγκαταλείψει την ευρωζώνη κερδίζει έδαφος και μεταξύ των υψηλόβαθμων στελεχών, υποστηρίζει το ρεπορτάζ.

«Θα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία προσαρμογής (μετά την έξοδο), αλλά εν συνεχεία, η Ελλάδα θα είναι σε θέση να ορθοποδήσει», επισημαίνει ο Matthias Kullas, οικονομικός αναλυτής του Center for European Policy στο Freibourg.

«Χώρες που δεν υπακούουν στους κανόνες της νομισματικής ένωσης -όπως συνέβη με την Ελλάδα- θα πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνες τους», προσθέτει ο Otmar Issing, πρώην επικεφαλής οικονομικών θεμάτων της ΕΚΤ και μεταξύ των εμπνευστών του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι οικονομικοί αναλυτές, κ.κ. Issing και Sinn, ασκούν σημαντική επιρροή και οι απόψεις τους συνιστούν την ιδεολογική βάση για τη διαμόρφωση ενός μεγάλου μέρους της γερμανικής κοινής γνώμης.

Επίσης αναφέρεται ότι αυτές οι γερμανικές θέσεις λαμβάνουν μεγάλη δημοσιότητα στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και τροφοδοτούν την ανάπτυξη στερεοτύπων περί της γερμανικής υπεροψίας, πλήττοντας έτσι ακόμη περισσότερο την ενότητα της ΕΕ.

«Οι Έλληνες από ό,τι φαίνεται δεν ανέχονται άλλο τη Γερμανία, και οι Γερμανοί την Ελλάδα», σχολιάζουν οι συντάκτες του ρεπορτάζ στο οποίο παραθέτουν και δηλώσεις Ελλήνων πολιτών για την κατάσταση που βιώνουν.

πηγη www.real.gr
12/8/2011

Oι προβλέψεις και οι επί χάρ­του λογαριασμοί και εκτι­μήσεις των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των μεσο­πρόθεσμων προγραμμάτων, καθώς διατυπώνονται κατά ριπάς, μας δυσκολεύουν ίσως να συνειδητοποιή­σουμε πως όλοι αυτοί οι αριθμοί αφο­ρούν ανθρώπους και τις ζωές τους. Έχει λοιπόν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς πώς σφραγί­ζουν, όλα αυτά τα μέτρα που ανακοι­νώνονται «για να αλλάξει πρόσωπο και να εκσυγχρονιστεί η χώρα», τις ζωές των ανθρώπων.
Άσ’ τον τρελό...
Παράδειγμα πρώτο: Πριν από μια βδομάδα στο ΙΚΑ Περιστερίου εισβάλ­λει μια κυρία σε κακά (ψυχολογικά) χάλια. Με την πρώτη ματιά το έμπειρο προσωπικό αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια βαριά περίπτωση ψυ­χικής ασθένειας. Το εν λόγω ιατρείο, ωστόσο, δεν έχει τις κατάλληλες υπο­δομές για να προσφέρει την απαιτού­μενη φροντίδα. Η ασθενής, μέσα σε στιγμές διαύγειας, φαίνεται ότι έχει πλήρη γνώση της κατάστασής της και εκλιπαρεί να την πάνε εκεί που γνώ­ριζε ότι είχε τη δέουσα προσοχή και φροντίδα: Στο Δαφνί.
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές του ΙΚΑ Περιστερίου δίνουν κάποια κατα­σταλτικά, τα οποία χαλαρώνουν την ασθενή για πολύ λίγο χρόνο. Σύντο­μα, η ασθενής βυθίζεται στον ωκεα­νό της μανίας της και κάνει το ιατρείο γης μαδιάμ. Οι νοσηλευτές έχουν τη­λεφωνήσει εν τω μεταξύ στην αστυνο­μία και το ΕΚΑΒ προκειμένου να γίνει η μεταφορά της επικίνδυνης για τον εαυτό της και τους άλλους ασθενείς σε κατάλληλο νοσηλευτικό ίδρυμα. Ο αστυνομικός που πηγαίνει εκεί, ενημερώνει το προσωπικό του ΙΚΑ Περιστερίου ότι είναι η δεύτερη φο­ρά μέσα σε λίγες μέρες που θα μετα­φέρει την ίδια ασθενή στο Δαφνί. Εκεί θα την κρατήσουν για λίγες ώρες και μετά θα τη στείλουν σπίτι της ή, με άλ­λα λόγια, θα αφήσουν αυτήν και τους ανθρώπους γύρω της στο έλεος της ασθένειάς της...
Χωρίς ρεύμα!
Παράδειγμα δεύτερο: Αν και δεν θα ’πρεπε, καθότι ψυλλιασμένοι, νιώσα­με έκπληξη όταν μας τηλεφώνησαν στο «Π» για να μας πουν ότι η Εθνική Βιβλιοθήκη δεν έχει τηλέφωνα και ηλεκτρικό ρεύμα επειδή δεν έχει να πληρώσει τους λογαριασμούς.
Σύμφωνα με όσα μας είπαν (και εμείς επιβεβαιώσαμε) στο κτήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης που βρίσκεται στη Λ. Αθηνών και Σπ. Πάτση και στο οποίο στεγάζονται υπηρεσίες που έχουν να κάνουν με την αρχειοθέτη­ση, το ρεύμα έχει κοπεί από τις 30 Ιουνίου. Το φέσι στη ΔΕΗ και για άλ­λους λογαριασμούς κοινοχρήστων φτάνει σε κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ! Μέσα σε αυτό το ποσό ίσως δεν είναι μεγάλη δαπάνη άλλες 5-6 χιλιάδες ευρώ που θα κοστίσει το τα­ξίδι της νέας αναπληρώτριας γενικής διευθύντριας στο Πουέρτο Ρίκο (προ­φανώς και αναμφισβήτητα για λόγους της υπηρεσίας...).
Την ίδια στιγμή πάντως, οι υπάλλη­λοι της εν λόγω υπηρεσίας μάς λένε ότι δεν έχουν από χαρτί τουαλέτας και καθαριστικά μέχρι μελάνια και χαρτί για το φωτοτυπικό.
Τέτοιου είδους πληροφορίες / κα­ταγγελίες φτάνουν πια στην εφημε­ρίδα καθημερινά, περιγράφοντας με έντονα χρώματα την εικόνα της διάλυσης των υπηρεσιών του Δημοσίου, στο όνομα «του εκσυγχρονισμού, της ανασυγκρότησης και του εξορθολογισμού της λειτουργίας του».
Στα παραδείγματα που αναφέρονται παραπάνω γίνεται μια απλή νύξη της διάλυσης των τομέων της Υγείας και της Παιδείας (στην ευρύτερη διάστασή της). Υγεία και Παιδεία δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αποτελούν τον πυρήνα αυτού που είχαμε συνηθίσει να αποκα­λούμε κοινωνικό κράτος. Στην εποχή του άγριου νεοφιλελευθερισμού, στην οποία με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις εισέρχεται η χώρα, είναι φανερό ότι αυτός ο πυρήνας είναι απο­φασισμένο να καταστραφεί.
Το κράτος, αφού εκποιήσει έναντι πινακίου φακής κάθε τι που υπόσχε­ται κέρδη για τους ιδιώτες, θα μετα­τραπεί σε άδειο κέλυφος ανασφά­λειας (και καταναγκασμού) για τους πολίτες του. Από τη στιγμή που δεν εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες στην εκ­παίδευση και αξιοπρεπή περίθαλψη για όλους, από τη στιγμή που οι δημό­σιες δαπάνες του θα καθορίζονται και ελέγχονται από τους πιστωτές, από τη στιγμή που τα έσοδα από τη φορο­λογία θα πηγαίνουν για τα πανωτόκια των δανεισμών, το ερώτημα που ανα­κύπτει είναι απλό:
Τι χρειάζεται ένα τέτοιο κράτος; Ποιον εξυπηρετεί η ύπαρξή του; Σί­γουρα όχι τους πολίτες του...
πηγη ΠΟΝΤΙΚΙ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ “Π” ΣΤΙΣ 04-08-11)

Οι Ευρωπαίοι λογαριάζουνε χωρίς τον ...κερδοσκόπο
Την πρόθεση της ΕΚΤ να παρέμβει αποφασιστικά στις αγορές, ώστε να δώσει απάντηση στην κλιμακούμενη

κρίση χρέους, γνωστοποίησε νομισματική πηγή, μετά το πέρας της τηλεδιάσκεψης της Τράπεζας.

Οπως ανέφερε η ίδια πηγή, οι αξιωματούχοι που συμμετείχαν σε αυτήν εξέτασαν προσεκτικά την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σε Ιταλία και Ισπανία και στάθηκαν επίσης στην κοινή ανακοίνωση Γαλλίας - Γερμανίας, οι ηγέτες των οποίων υπογράμμισαν τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει για τις ευρωπαϊκές οικονομικές μεταρρυθμίσεις.

Νωρίτερα, οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, με την οποία επαναλαμβάνουν τη δέσμευσή τους να εφαρμόσουν τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου στις Βρυξέλλες, ώστε να διευκολυνθεί η επίλυση της κρίσης χρέους της Ελλάδας.

Εκφράζουν εξάλλου την ευχή τα εθνικά κοινοβούλια στην ευρωζώνη, «έως τα τέλη Σεπτεμβρίου» να εγκρίνουν τη συμφωνία αυτή.

Στην ίδια ανακοίνωση η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ κι ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί δίνουν έμφαση «στη δέσμευσή τους να σταθεροποιηθούν οι χρηματαγορές στην ευρωζώνη».

Οι δύο ηγέτες χαρακτηρίζουν συγχρόνως «σημαντικές» τις κινήσεις που κάνουν οι κυβερνήσεις στην Ιταλία και την Ισπανία, με τον σκοπό να μειώσουν τα δημόσια ελλείμματα, εκφράζοντας την επιθυμία "αυτές να υλοποιηθούν, ταχέως».Θ. Οικονόμου: «Διαπλοκή και σήψη του πολιτικού συστήματος το σκάνδαλο της Siemens»


http://www.blog.gr/
8/8/2011

Υψηλοί τόνοι στην βουλή για την «Proton Bank»

«Η ένδειξη και αιχμή της διαπλοκής και σήψης του πολιτικού συστήματος εκφράζεται μέσω σκανδάλων και δη του σκανδάλου της Siemens» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Θανάσης Οικονόμου μιλώντας στον real fm 97.8.

Κάλεσε τους συναδέλφους του να βγουν και δημόσια να πουν την άποψή τους θεωρώντας πως η «πολιτική γίνεται δημόσια, χωρίς κουκούλες» και να μην είναι άλλοθι η μυστική ψηφοφορία.

Αιχμηρά τόνισε ότι οι συνάδελφοί του κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να αθωώνουν κάποιους και «αυτό είναι η διαπλοκή με εξωθεσμικά κέντρα που είναι πιο πιστευτά από τη συνείδησή τους ή τις πολιτικές αρχές αν έχουν, αν τους έχουν απομείνει συνείδηση ή αρχές», μιλώντας κατά κύριο λόγο για βουλευτές του κόμματός του.

Όπως συγκεκριμένα επισήμανε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ «πολιτικές ανώνυμες είναι επικίνδυνες και οδήγησαν εκεί που οδήγησαν το πολιτικό σύστημα».πηγη www.real.gr
6/8/2011

Στο απυρόβλητο τα έσοδα και η περιουσία της Εκκλησίας

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ*

Την ίδια ώρα που η ελληνική κοινωνία βιώνει μια πρωτοφανή επίθεση στα εισοδήματά της και η δημόσια περιουσία οδηγείται στο ξεπούλημα, η Εκκλησία κατορθώνει όχι μόνο να κρατά αφορολόγητα τα έσοδά της, αλλά και να αυξάνει την περιουσία της.

Εκατοντάδες φόροι έχουν θεσπιστεί τα τελευταία 50 χρόνια για τη φορολόγηση των εισοδημάτων και της ακίνητης περιουσίας, αλλά πάντα η Εκκλησία και οι ιερές μονές καταφέρνουν να μην πληρώνουν φόρους, είτε λόγω του χαμηλού συντελεστή φορολόγησης των εσόδων τους είτε λόγω των διπλών βιβλίων που κρατούν.
Η πρώτη ουσιαστική απόπειρα φορολόγησης της ακίνητης εκκλησιαστικής περιουσίας έγινε με το νόμο 3634/2008, που προβλέπει την επιβολή ενιαίου τέλους ακινήτων 0,1% επί της αξίας των εκμισθούμενων ή δωρεάν παραχωρούμενων ακινήτων, αλλά δεν έχει γίνει γνωστή ακόμη η αποτελεσματικότητά της. Μάλιστα δε, στην πρόσφατη συνάντηση του τσάρου της οικονομίας Βαγγέλη Βενιζέλου με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, δεν τέθηκε καν θέμα συνεισφοράς της περιουσίας αυτής στην αντιμετώπιση της κρίσης, ενώ συμφωνήθηκε να συσταθεί μια επιτροπή που θα καταγράψει, δηλαδή θα «αποδώσει» στην Εκκλησία, τη διακατεχόμενη από την ίδια περιουσία.
Πρόκειται για όλες εκείνες τις εκτάσεις γης που το ελληνικό κράτος παρείχε στους διαχειριστές, στην προκειμένη περίπτωση στις μονές και στην Εκκλησία, μόνο την επικαρπία, κρατώντας για λογαριασμό του την κυριότητα. Και ως τίτλους σ' αυτή την καταγραφή η Ιερά Σύνοδος θα επικαλεστεί τα βυζαντινά χρυσόβουλα και τα τουρκικά ταπία που κατέχει.
Φαίνεται ότι, αν και οι εξελίξεις καθημερινά αλλάζουν τον κόσμο, το Βυζάντιο καλά κρατεί για την Εκκλησία. Παρότι σαρώθηκε ουσιαστικά από την Αγρια Δύση με όλες εκείνες τις φοβερές συμμορίες, τους σταυροφόρους -σήμερα τις λένε διεθνείς αγορές- που ως όλεθρος ενέσκηψαν στους λαούς και στις χώρες της Ανατολής, εντούτοις τα χρυσόβουλά του (το ίδιο ισχύει και για τα ταπία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) εξακολουθούν για κάποιους να αποτελούν τίτλους κυριότητας.
Οπως λόγου χάριν ο Νικηφόρος Φωκάς, αυτοκράτορες και αυτοκρατόρισσες, κάθε λογής και ισχύος άτομα της βυζαντινής ίντριγκας έκαναν δώρα -για να σωθεί η ψυχή τους!- όπως οι πασάδες και οι αγάδες χάριζαν στις φιλενάδες και στους οσφυοκάμπτες τους, που συνεχίζουν ακόμη και μετά χιλιετίες και εκατονταετίες, με εργαλείο άλλοτε τους μοναχούς και άλλοτε τους παπάδες, να ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία.
Ο τόπος μας ταλαιπωρήθηκε τρία χρόνια από το σκάνδαλο του Βατοπεδίου και το αποτέλεσμα ήταν μια μεγάλη ήττα για τον ελληνικό λαό, όχι τόσο γιατί δεν αποδόθηκαν ευθύνες (έχει ήδη συνδέσει τα πολιτικά σκάνδαλα με τις παραγραφές), ούτε γιατί έχασε τη λίμνη Βιστονίδα, αλλά γιατί τα χρυσόβουλα αναγνωρίστηκαν και από την πολιτεία ως ακλόνητα στοιχεία για την κατοχύρωση δικαιωμάτων κυριότητας επί ακίνητης περιουσίας. Κι επειδή μέχρι σήμερα καμία ρύθμιση που να αφορά την ακίνητη περιουσία δεν έθιξε την εκκλησιαστική περιουσία -εκτός του νόμου 1700/87 του αείμνηστου Αντώνη Τρίτση, που την επομένη της ψήφισής του τον κατέστησε ανενεργό ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου- φαίνεται ότι το αντικείμενο της επιτροπής που συμφώνησαν ο υπουργός Οικονομικών και ο αρχιεπίσκοπος θα είναι η απόδοση στην Εκκλησία της κυριότητας των 2.000.000 στρεμμάτων, διακατεχόμενων από αυτή εκτάσεων.
Μια τέτοια αναγνώριση δημιουργεί νέα δεδομένα για τη νομιμοποίηση διεκδικήσεων και άλλων εκατομμυρίων στρεμμάτων από φυσικά και νομικά πρόσωπα σε βάρος της δημόσιας περιουσίας, και μάλιστα ενδέχεται να οδηγήσει και στην κατάργηση του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου. Αλήθεια, γιατί βιάζεται ο κ. Βενιζέλος να προχωρήσει σε μια τέτοια διαδικασία, όταν βρίσκεται σε εξέλιξη η κατάρτιση του Εθνικού Κτηματολογίου;
Αν τελικά εκποιηθεί η ακίνητη δημόσια περιουσία, όπως με το Μεσοπρόθεσμο έχει συμφωνηθεί, χαριστεί η διακατεχόμενη γη, όπως παραπάνω τονίστηκε, και αποδοθεί η καταπατημένη γη με την καταβολή τιμήματος, τότε τι θα μείνει τελικά σ' αυτή τη χώρα για να μπορέσει να σταθεί ξανά όρθια;
* Πρώην βουλευτής Ευβοίας
ΠΗΓΗ :Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Σε μείζον ζήτημα εξελίχθηκε η χθεσινοβραδινή προσθήκη στο πολυνομοσχέδιο, ρύθμισης, με την οποία καλύπτεται η τοποθέτηση κρατικών διαθεσίμων στην Proton Bank, μια τράπεζα που, σύμφωνα με την ΝΔ, «δεν πέρασε τα stress-test και έκανε αίτηση αύξησης κεφαλαίου», ενώ για τον Αλέξη Τσίπρα «η αξία της ανέρχεται σε ένα ευρώ».

«Το δημόσιο έχει στρατηγικά συμφέροντα στην Proton Bank, γιατί έχει επενδύσει χρήματα και έχει θεσμικά συμφέροντα στο όνομα της ευστάθειας του συστήματος», απάντησε ο υπουργός Οικονομικών.


Η αντιπολίτευση διαμαρτυρήθηκε για την εισαγωγή της ρύθμισης από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, εκτός της διαδικασίας που προβλέπει ο Κανονισμός για τις τροπολογίες, αλλά και για τον τεράστιο όγκο των τροπολογιών που συνοδεύουν το πολυνομοσχέδιο, με τον Μανώλη Κεφαλογιάννη (ΝΔ) να ζητά την προσέλευση του Προέδρου της Βουλής, Φίλιππου Πετσάλνικου για να παράσχει εξηγήσεις.


«Η κατάσταση είναι έκτακτη και δεν δικαιολογείται να ασκείται κριτική επί τη βάσει ομαλών καταστάσεων», απάντησε ο αναπληρωτής υπουργός Παντελής Οικονόμου. Η επί της ουσίας ωστόσο, κριτική της ρύθμισης, οδήγησε τον Ευάγγελο Βενιζέλο σε επιθέσεις εναντίον του εκπροσώπου της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε μια, κυμαινόμενης έντασης, αντιπαράθεσή του με τον Αλέξη Τσίπρα.


Έπειτα από εντονότατες αντεγκλήσεις με το Μανώλη Κεφαλογιάννη, ο κ. Βενιζέλος δικαιολόγησε την εισαγωγή της ρύθμισης, που δικαιώνει αναδρομικά την στήριξη της Proton Bank με διαθέσιμα του Δημοσίου, ως κίνηση που διατρανώνει τη φερεγγυότητα και ευστάθεια του ελληνικού τραπεζικού συστήματος:


«Το δημόσιο, σε συνδυασμό με την διατραπεζική αγορά, τοποθετεί τα διαθέσιμά του, με τρόπο που να διευκολύνεται η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών», ανέφερε ο υπουργός Οικονομικών. «Όταν έχει επαρκή ταμειακά διαθέσιμα, οφείλει να συμβάλλει στην ενίσχυση της ρευστότητας του συστήματος, γιατί αυτό είναι αναπτυξιακά και κοινωνικά ζωτικό για τη χώρα, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά».


«Τις τελευταίες τρεις μέρες, μία συγκεκριμένη εφημερίδα (σ.σ. πρόκειται για την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία») αποδύεται σε μία επίθεση συστηματική, όχι μόνον εναντίον μιας μικρής τράπεζας, αλλά του τραπεζικού συστήματος συνολικά», σημείωσε ο κ. Βενιζέλος, αφήνοντας και υπαινιγμούς, περί σχεδίου αποσταθεροποίησης της ευστάθειάς του.


Τα δημοσιεύματα, αναδεικνύουν την διαφωνία δύο στελεχών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, με την τοποθέτηση διαθεσίμων του Δημοσίου στην Proton Bank, επί τη βάσει ότι η επιλογή αυτή, αντίκειται σε υπουργική απόφαση του 1997, η οποία αλλάζει με την παρούσα ρύθμιση.


«Οι διατάξεις που παραβίασε, ήταν εκείνες του σκανδάλου Κοσκωτά», παρατήρησε ο Μανώλης Κεφαλογιάννης - ενώ ο Παύλος Μαρκάκης (ΛΑΟΣ), μετέφερε με την σειρά του την καταγγελία περί «παράτυπης καταχώρησης των διαθεσίμων». Για «φωτογραφική ρύθμιση» που χρήζει εξηγήσεων, έκανε λόγο ο Δημ. Παπαδημούλης (ΣΥΡΙΖΑ).


«Η διάταξη μπορεί να έχει και οσμή σκανδάλου, αλλά είναι μέρος του γενικότερου σκανδάλου στήριξης, χρηματοδότησης και εξυπηρέτησης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Μήπως πρόεδρος της Proton Bank είναι ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα ο κ. Σπέκχαρντ; Υπήρξαν πρόσωπα στο ΔΣ της με σημαίνοντα ρόλο στις αμυντικές προμήθειες;», παρατήρησε μεταξύ άλλων, ο Νίκος Καραθανασόπουλος (ΚΚΕ).


«Δεν θέλω να μιλήσω για το τι συμβαίνει επιχειρηματικά στο χώρο των μέσων ενημέρωσης και για τις σχέσεις του με το τραπεζικό σύστημα. Πάντως, αυτό το σύστημα κρατά στη ζωή πάρα πολλές επιχειρήσεις και στο χώρο των μέσων ενημέρωσης», ανέφερε ο κ. Βενιζέλος.


«Η εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών έχει παραγγείλει την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, κατόπιν καταγγελιών για τέλεση αδικημάτων από τον βασικό μέτοχο της Proton Bank. Η κυβέρνηση, όμως και η Τράπεζα της Ελλάδος σημείωσαν με ικανοποίηση ότι τα εκτελεστικά μέλη της διοίκησης της Τράπεζας παραιτήθηκαν και τις εκτελεστικές αρμοδιότητες ανέλαβαν άσχετα πρόσωπα, που ασκούν εδώ και λίγες μέρες την διοίκηση, έχοντας πολύ μεγάλη τραπεζική εμπειρία».


Τίποτε από τα παραπάνω, δεν επηρεάζει την φερεγγυότητα της Τράπεζας, η οποία έχει καταθέσεις 1,8 δισ. ευρώ - υπογράμμισε ο υπουργός Οικονομικών. «Είναι δυνατόν το ελληνικό Δημόσιο να θεωρήσει με βάση τα σημερινά δεδομένα, ότι υπάρχει νομίμως λειτουργούσα τράπεζα που δεν είναι φερέγγυα και πως γι’ αυτό το λόγο δεν επιλέγει να καταθέσει τα διαθέσιμά του σ’ αυτήν; Όλες είναι φερέγγυες γιατί στηρίζονται από το ελληνικό Δημόσιο και την ΕΚΤ. Η συγκεκριμένη, έχει ενισχυθεί τα τελευταία τρία χρόνια με 300 εκ. από το ελληνικό Δημόσιο, με προνομιακές μετοχές, ομόλογα και εγγυήσεις που διατίθενται στην ΕΚΤ. Το ελληνικό Δημόσιο είναι προνομιούχος μέτοχος της τράπεζας αυτής κι από το 2008, επί κυβέρνησης Καραμανλή, έχει ορίσει επίτροπό του, ο οποίος παρακολουθεί τις εργασίες και παραμένει ο ίδιος».


Αντίστοιχες θέσεις εξέφρασε και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος σχολίασε λέγοντας πως «η τράπεζα είναι ο καταθέτης και όχι ο μπαμπούλας, ο κακός, ο αιμοδιψής. Αν αρχίσει το ντόμινο, δύσκολα σταματάει στην κατάσταση που είναι η χώρα. Εδώ κόντεψε να πέσει η Αμερική με την Λήμαν Μπράδερς».


«Μου κάνει εντύπωση, γιατί κάποιοι επιμένουν να βλέπουν το δένδρο που μάλλον είναι θάμνος, πάρα το δάσος που απειλείται. Δεν γνωρίζουμε πού βρίσκονται τα πράγματα, ότι στο μαγειρείο γίνονται πολλά για συμπτύξεις και συγχωνεύσεις τραπεζών, έχουν βγει τεράστια μαχαίρια, που με γραφίδες και μικρόφωνα προσπαθούν να προσδιορίσουν τα συνοικέσια;» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Καρατζαφέρης.


«Οι δημόσιες τράπεζες - γιατί ακούω πως η Τράπεζα Αττικής ετοιμάζεται να συνεργαστεί με την Proton Bank - δεν υπάρχουν για να διασώζουν φίλους δικούς σας ή άλλων, φίλους πρώην πρεσβευτών, ή ομοτράπεζους πολιτικών προσώπων που διοργανώνουν πολύ ευχάριστα γεύματα στο Ζάππειο, αλλά για να υπερασπίζονται την περιουσία του ελληνικού λαού», παρενέβη αργότερα ο Αλέξης Τσίπρας. «Η πραγματική αξία της Proton Bank είναι ένα ευρώ. Δώστε ένα ευρώ και εξαγοράστε αυτήν την φαλιρισμένη τράπεζα - γιατί 280 εκ. ευρώ δόθηκαν ως ένεση στο μετοχικό κεφάλαιο (είναι προνομιακές μετοχές - μετατρέψτε τες σε κοινές!) και 220 εκ. ευρώ ως εγγυήσεις».


«Σας μέμφομαι ότι η λογική σας της διάσωσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, περνά μέσα από τη λογική της διαιώνισης του «βαρελιού χωρίς πάτο», που είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Με αυτήν την λογική, ούτε τις καταθέσεις, ούτε το τραπεζικό σύστημα θα διαφυλάξουμε. Θα δίνουμε τα χρήματα για να σώζουμε ενδεχομένως απατεώνες και θα έχουμε εν κινδύνω τις καταθέσεις των πολιτών», συμπλήρωσε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.


Ο Αλέξης Τσίπρας σημείωσε πως «η κυβερνητική θριαμβολογία μετά την 21η Ιουλίου, φθάρηκε σαν τα τρόπαια μέσα σε τρεις μέρες, ύστερα από την κερδοσκοπική επίθεση στην Ιταλία και την Ισπανία», θεώρησε «μη διαχειρίσιμο» το χρέος, που κατά το ΔΝΤ, αναμένεται να φθάσει το 172% μέσα στο 2012 - και χαρακτήρισε το πολυνομοσχέδιο, «αυγουστιάτικο ριφιφί σε μισθούς και συντάξεις, με νέα μεγάλα δώρα σε οικονομικά συμφέροντα: Επτά χιλιάδες άνθρωποι πετάγονται στο δρόμο, σε μια ψηφοφορία της στιγμής, με την μέθοδο των τροπολογιών».


«Δεν έχει πάτο το βαρέλι της ανευθυνότητας», απάντησε ο κ. Βενιζέλος. «Ο κ. Τσίπρας, μίλησε προηγουμένως, σαν να είναι αυτός που επιχαίρει πάνω στα αποκαΐδια της ελληνικής, ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομίας και τραπεζικής πίστης. Θέλω να απευθυνθώ στους έλληνες πολίτες και καταθέτες - και να τους πω: Μην ακούσετε τίποτα απ’ όσα είπε ο κ. Τσίπρας προηγουμένως. Μην ακούσετε αυτόν τον κινδυνολογικό, προβοκατόρικο, ανεύθυνο λόγο».


Ο υπουργός Οικονομικών υπογράμμισε πως το χρέος είναι διαχειρίσιμο, καθώς «από τα 350 δισ. τα 265 αυτή τη στιγμή, είναι δρομολογημένα να φτάσουνε στα χέρια της ευρωζώνης, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ - και μένει μόνο το 25% του χρέους». Στην εναντίωση δε του Αλ. Τσίπρα, στη νέα περαίωση των μεγαλοφειλετών, ο κ. Βενιζέλος αναρωτήθηκε εάν ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί τις χρήσεις ανέλεγκτες «και να λέμε του χρόνου πως τα 42 δισ. έγιναν 45 και μετά 50».


«Την ώρα που η κυβέρνηση περικόπτει μισθούς και συντάξεις, τα διαθέσιμα του δημοσίου κλείνουν τρύπες δεξιά και αριστερά, σε ένα τραπεζικό σύστημα που αδυνατεί να καλύψει στοιχειώδεις ανάγκες της αγοράς και της οικονομίας», επανήλθε ο κ. Τσίπρας, προτείνοντας έναν δημόσιο πυλώνα, που να μπορεί να προβαίνει σε εξαγορές, αλλά και να στηρίζει την δημόσια οικονομία και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.


«Είπατε να φτιάξουμε τον δημόσιο πυλώνα, αλλά η Τράπεζα Αττικής σ’ αυτόν τον πυλώνα εντάσσεται - και προφανώς, οι επιλογές της είναι οι συμφέρουσες για την τράπεζα που επεμβαίνει και που διασώζει» απάντησε ο κ. Βενιζέλος. «Εμείς οι ίδιοι ζητάμε να αντιμετωπιστεί η Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σαν τις ιδιωτικές τράπεζες, γιατί οι θεωρούμενες δημόσιες, δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν με τα 30 δισ. που ο μηχανισμός διαθέτει για τις άλλες».


«Φαίνεται πως βρισκόμαστε στην εξέλιξη ενός σκανδάλου» παρατήρησε ο ανεξάρτητος βουλευτής και μέλος της «Δημοκρατικής Αριστεράς», Νίκος Τσούκαλης. «Η εκ προοιμίου αναγνώριση φερεγγυότητας του τραπεζικού συστήματος, ακούγεται πάρα πολύ προωθημένη. Η ίδια επιχειρηματολογία είχε χρησιμοποιηθεί και στην υπόθεση των δομημένων ομολόγων. Δεν πρέπει η Βουλή να ενημερωθεί για τις επίμαχες συναλλαγές και τι μεσολάβησε μέχρι την τροπολογία;» αναρωτήθηκε.


ΠΗΓΗ: ΑΠΕ

5/8/2011

Μετωπική κυβέρνησης – ΑΔΕΔΥ για συγχωνεύσεις και απολύσεις

Σύγκρουση της κυβέρνησης με την ΑΔΕΔΥ προκαλούν οι καταργήσεις και οι συγχωνεύσεις των δημοσίων οργανισμών.

Για πρώτη φορά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμη και της απόλυσης στην περίπτωση που υπάρξει «λευκή απεργία» από τους δημοσίους υπαλλήλους.



Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει επίσημη αντίδραση από το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσίων υπαλλήλων, την ώρα που η κυβέρνηση προχωρά στις συγχωνεύσεις οργανισμών, με στόχο να μειωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι δημόσιες δαπάνες.



Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Κώστας Σκανδαλίδης ανακοίνωσε την μείωση των 128 σημερινών υπηρεσιακών μονάδων των οργανισμών σε 7, ενώ τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου από 46 θα μειωθούν επίσης σε 7.



Ο κ. Σκανδαλίδης ήταν κατηγορηματικός όσον αφορά τις απολύσεις, τονίζοντας πως από τις μετατάξεις δεν θα προκύψει πλεονάζον προσωπικό. «Σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας θα υπαχθεί μόνο το προσωπικό που δεν θα κριθεί κατάλληλο για το νέο οργανισμό στον οποίο θα συγχωνευθούν οι σημερινοί οργανισμοί του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης».



Ανοιχτός ακόμη και σε απολύσεις στο δημόσιο ο Η. Μόσιαλος
Φωτιές άναψαν στο δημόσιο οι δηλώσεις του Ηλία Μόσιαλου στον Real fm 97,8. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμη και της απόλυσης μονίμων υπαλλήλων στην περίπτωση που σκοπίμως δεν εξυπηρετούν τους πολίτες.



«Δεν θα δεχθούμε "αργομισθίες" και "λευκές" απεργίες, επειδή κόπηκε ένα επίδομα και ταυτόχρονα να μιλάμε για "εργασιακή εφεδρεία"», δήλωσε χαρακτηριστικά και κάλεσε την ΑΔΕΔΥ να αναλάβει τις ευθύνες της.



Την ίδια ώρα, οι τεχνικοί της ΕΡΤ ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις, αντιδρώντας στη συγχώνευση της Δημόσιας Τηλεόρασης και του Ραδιοφώνου. Ο αρμόδιος υπουργός αναμένεται να ανακοινώσει τις προτάσεις του την ερχόμενη εβδομάδα.

ΠΗΓΗ http://www.real.gr/

5/8/2011

Απαλλαγή όλων μέχρι το 1997, παραμονές Χρηματιστηρίου

Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ

Οταν ο υπουργός -Ευάγγελος Βενιζέλος- παρακάμπτει τη νομιμότητα και αυτό γίνεται γνωστό, ο ίδιος νομοθετεί άρον άρον για να καλύψει την παρασπονδία του και να μη βρεθεί αντιμέτωπος με το άλλο «δημιούργημά του», τον περιβόητο νόμο περί ευθύνης υπουργών.

Ο υπουργός, στην πράξη, ομολογεί πλέον ότι, κατά παρέκκλιση του νόμου 2362/95 έδωσε εκτάκτως στις 14 Ιουλίου 100 εκατ. ευρώ στην Proton Bank από τα διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου, κάτι που του επισήμαναν εμπεριστατωμένα τα δύο στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (Σ. Μαραβελάκης και Κ. Αναγνωστόπουλος) και που αρνήθηκαν να συμπράξουν.
Εκείνες τις ημέρες διεξάγονταν οι έλεγχοι της ΤτΕ και της Αρχής κατά του μαύρου χρήματος στην Proton, που έδειξαν υπεξαίρεση 51 εκατ. ευρώ και σειρά κανονιστικών παραβάσεων.
Χθες ο νομομαθής υπουργός έδωσε τα ρέστα του. Με έκτακτη προσθήκη στο νομοσχέδιο «τροποποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου κ.ά.», κόλλησε σε υπουργική απόφαση του 1997 μια παράγραφο γενική, που λέει πως, αν συντρέχουν λόγοι απειλής του τραπεζικού συστήματος, μπορούν να τοποθετούνται εκτάκτως διαθέσιμα του κράτους σε εμπορικές τράπεζες, κατά παρέκκλιση ασφαλώς των κείμενων περιορισμών (φερεγγυότητα τράπεζας, μέχρι 50% των ιδίων της κεφαλαίων κ.ά.).
Μάλιστα, ο κ. Βενιζέλος φύτεψε αυτή την προσθήκη στην υπουργική απόφαση του 1997, δίδοντάς της αναδρομική ισχύ από τότε! Δηλαδή η προσθήκη που θα ψηφιστεί τον Αύγουστο του 2011 (σήμερα πιθανότατα) πρέπει να πιστέψουμε ότι ήταν σε ισχύ από τον Δεκέμβριο του 1997! Δεκατέσσερα χρόνια πίσω... Τέτοια αναδρομικότητα. Ο κ. Βενιζέλος μετά το «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» του κ. Βουλγαράκη προσθέτει στη «ρήση» αυτή τις λέξεις «συστημικό» και «αναδρομικό».
Ο υπουργός Οικονομίας από τις 14 Ιουλίου, όταν αποφάσισε να ενισχύσει την Proton με 12 εκατ. ευρώ πάνω από το επιτρεπόμενο όριο από τον κρατικό κουμπαρά και να τα βάλει σε προθεσμιακή κατάθεση μιας μέρας, ήξερε ότι παραβίαζε υπουργική απόφαση. Του το είπαν και το έγραψαν τα δύο στελέχη του ΓΛΚ και αυτός τα στηλίτευσε, προσάπτοντάς τους και τη ρετσινιά ότι έχουν άγνοια του συστημικού κινδύνου (τραπεζική πίστη).
Η Proton αντιμετώπιζε πρόβλημα ρευστότητας, ο βασικός μέτοχος της τράπεζας Λ. Λαυρεντιάδης και επτά πρώην μέλη του Δ.Σ. ενέπλεξαν την τράπεζα σε υπόθεση υπεξαίρεσης που ερευνάται και ο υπουργός που τα ήξερε αυτά παρασπόνδησε και τώρα φέρνει στη Βουλή τροπολογία σε υπουργική απόφαση. «Φόρμουλα Proton» μονολογούσαν όσοι βουλευτές το πήραν χαμπάρι, για να «θωρακιστεί» ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος για την προκλητική «ένεση» στην τράπεζα, που αποκάλυψε η «Ε» στις 2/8, και για όποιες άλλες «ενέσεις» έχουν γίνει και παραμένουν στο σκοτάδι εδώ και 14 χρόνια.
Για του λόγου το αληθές:
1 Το 1995 και στον απόηχο του σκανδάλου Κοσκωτά η τότε κυβέρνηση Α. Παπανδρέου ψήφισε το νόμο 2362/95.
2 Στο άρθρο 61 γράφεται ότι τη διαχείριση διαθεσίμων του Δημοσίου την κάνει η Δ. 49 του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ενώ ο νόμος εξειδικεύεται με υπουργική απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 1997 με αριθμό 2084358/2116/0049 ΦΕΚ Β' 1096.
3Το πλαίσιο αυτό λοιπόν ορίζει πως το Δημόσιο διαχειρίζεται τα διαθέσιμά του με έντοκες τοποθετήσεις σε εμπορικές τράπεζες. Στα άρθρα 2 και 3 αυτής της υπουργικής απόφασης γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένα κριτήρια φερεγγυότητας που πρέπει να πληρούν οι τράπεζες προκειμένου το Δημόσιο να καταθέσει διαθέσιμά του.
Κριτήρια που προφανώς δεν πληρούσε η Proton, όταν της δόθηκε η έκτακτη ενίσχυση από τον Ευάγγ. Βενιζέλο σε συνεννόηση με το διοικητή της ΤτΕ Γ. Προβόπουλο.
Η Proton, εκτός των άλλων, έχει διαπιστωμένο έλλειμμα κεφαλαίου και γι' αυτό από τις 23 Μαΐου η Γ.Σ. των μετοχών έχει εγκρίνει αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου ύψους 100 εκατ. ευρώ, που όμως δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί. Ούτε ως προς το σκέλος της καταβολής μετρητών (50 εκατ. ευρώ), ούτε ως προς την έκδοση μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου (50 εκατ. ευρώ).
Αυτή την τρύπα, εκτός των άλλων, την κάλυψε ο κ. Βενιζέλος με την έκτακτη κατάθεση των 100 εκατ. ευρώ και τώρα σπεύδει να καλύψει τον εαυτό του με αναδρομική ισχύ και αφού η «Ε» αποκάλυψε την ενέργειά του.


ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
4/8/2011






Ο υπ. Δικαιοσύνης για την αποποινικοποίηση ναρκωτικών και τα blogs

Αναμόρφωση του πλαισίου για τα ναρκωτικά με αποποινικοποίηση της χρήσης, αλλά και αυστηρές ποινές για τους διακινητές, προωθεί το υπουργείο της Δικαιοσύνης.


Όπως δήλωσε ο υπουργός Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, ο χρήστης θα αντιμετωπίζεται ως ασθενής, καθώς στη χώρα έχουμε 350 θανάτους ετησίως από ναρκωτικά και 5.000 άτομα κρατούνται για υποθέσεις ναρκωτικών.


Η χρήση ναρκωτικών από πλημμέλημα θα τιμωρείται ως πταίσμα, εξήγησε ο κ. Παπαϊωάννου και πρόσθεσε:


«Δεν θέλουμε να περάσουμε ένα συνολικό μήνυμα ότι δεν υπάρχει καμία τιμωρία - θα υπάρχει μια πταισματική ποινή για όσους κατέχουν ή όσους καλλιεργούν για προσωπική τους χρήση».


Σε ό,τι αφορά τους διακινητές ναρκωτικών, ο κ. Παπαϊωάννου σημείωσε ότι θα χωριστούν σε τρεις κατηγορίες: «Η πρώτη κατηγορία είναι οι διακεκριμένες περιπτώσεις διακίνησης, που αφορά τους μεγαλεμπόρους. Σε αυτή την περίπτωση η ποινή είναι ισόβια, χωρίς ελαφρυντικό, αν είσαι μεγαλέμπορος ή χρήστης. Υπάρχει μια δεύτερη κατηγορία, όπου έχουμε κάθειρξη 5 - 20 χρόνια. Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία, η οποία είναι τα απλά πλημμελήματα, που σημαίνει μέχρι 5 χρόνια φυλάκιση».


Ερωτηθείς για την άλλη νομοθετική πρωτοβουλία που αφορά στα blogs, ο υπουργός σημείωσε ότι στόχος είναι η ταυτοποίηση των διαχειριστών τους και τόνισε:


«Πολλές φορές το διαδίκτυο φιλοξενεί έγκλημα. Όταν κάποιος απειλεί τη ζωή κάποιου, έχει διαπράξει απόπειρα ανθρωποκτονίας, όταν κάποιος δυσφημεί, χωρίς να υπάρχει ουσία, υπάρχει το θέμα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Πολλές φορές όλοι αυτοί είναι ανώνυμοι - δεν τους ξέρει κανένας, δεν έχει κανείς την ευθύνη αυτών που αναρτώνται στο διαδίκτυο…».


Σε ό,τι αφορά στην αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τις διαδηλώσεις, ο υπουργός της Δικαιοσύνης διευκρίνησε:


«Είναι αυτονόητο ότι δεν έχω καμία πρόθεση να παρεμποδίσω την οποιαδήποτε αμφισβήτηση και διαμαρτυρία. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να εκσυγχρονίσουμε την νομοθεσία μας, με βάση τις σημερινές ανάγκες και συνθήκες. Κατ’ αρχήν να καταργήσουμε το χουντικό νόμο και να μην επιτρέψουμε σε ελάχιστες μικροομάδες, κάποιες δεκάδες άτομα, να νεκρώνουν τη ζωή της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης κλπ…».

ΠΗΓΗ zougla.gr
4/8/2011






Ανοίγει ο δρόμος για μεγάλες επενδύσεις σε δημόσια ακίνητα

To δρόμο για να γίνουν μεγάλες επενδύσεις, όπως αυτή που φιλοδοξεί να επιτύχει η ελληνική κυβέρνηση με το Κατάρ για την έκταση του Ελληνικού, μεγάλων παράκτιων εκτάσεων άλλα και κληροδοτημάτων του ελληνικού δημοσίου, άνοιξε η πρόβλεψη του εφαρμοστικού νόμου για το Μεσοπρόθεσμο, για τη δυνατότητα δόμησης μέσα σε δημόσια ακίνητα.

Με τον εφαρμοστικό νόμο, δίνεται το δικαίωμα στο κράτος να «παραχωρεί τη χρήση» αντί να πουλήσει δημόσιες εκτάσεις σε ιδιώτες, ακόμα και προστατευόμενων ή δασικών περιοχών όπου θα υπάρχει η δυνατότητα στον επενδυτή να επέμβει και στη χλωρίδα. «Πάντως, παραμένει αδιευκρίνιστο εάν με αυτό τον τρόπο θα επιχειρηθεί να «νομιμοποιηθούν» καταπατήσεις αλλά και εάν θα υπάρχουν περιβαλλοντικοί περιορισμοί στις «παραχωρήσεις». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ελληνικό όπου οι επενδυτές από το Κατάρ δεν έχουν κρύψει ότι επιθυμούν να έχουν στη χρήση τους τον αιγιαλό της περιοχής.
Νομικά, θεσμοθετείται η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε γη που ανήκει σε άλλον. Πρόκειται για το λεγόμενο «θεσμό επιφάνειας». Με τον τρόπο αυτό διαμορφώνονται οι κατάλληλες νομικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις και δίνεται η δυνατότητα πλέον στο δημόσιο να παραχωρήσει με μακροχρόνιες συμβάσεις σε ιδιώτες μεγάλες δημόσιες εκτάσεις, όπως το Ελληνικό ή άλλες μεγάλες εκτάσεις σε νησιά ή ακόμα και κληροδοτήματα εθνικών ευεργετών ή και σχολάζουσες κληρονομιές που δεν έχουν γίνει αποδεκτές ή δεν έχουν βρεθεί οι κληρονό?οι τους.
Ο θεσμός της «επιφάνειας» υπήρχε στο Ελληνικό Δίκαιο πριν από το 1946 σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη όπου ισχύει και σήμερα. Η παραχώρηση της δημόσιας έκτασης θα μπορεί να έχει χρονική ισχύ από 5 έως 50 έτη με δυνατότητα να παραταθεί μέχρι και τα 100 έτη ή 80 έτη για τις υπόλοιπες χρήσεις. Μέσα σε αυτό το διάστημα θα μπορούν να γίνονται μεταβιβάσεις ιδιοκτησίας. Για κάθε οικοδομή που ανεγείρεται με βάση δικαίωμα επιφανείας επιτρέπεται η σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας (δηλαδή δικαίωμα κυριότητας ορόφου ή διαμερίσματος) χωρίς όμως ποσοστό συγκυριότητας στο έδαφος. Το δικαίωμα αξιοποίησης της έκτασης επιστρέφει στο κράτος με τη λήξη της σύμβασης.
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΟΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΓΗΣ
Ωστόσο υπάρχει μία σειρά εξαιρέσεων που δίνουν το δικαίωμα στον ιδιώτη να διεκδικήσει αποζημίωση ή να υποθηκεύσει το ακίνητο? ακόμα και να αγοράσει τη δημόσια γη! Σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγραφος 6 του εφαρμοστικού νόμου, δίνεται η δυνατότητα στον επενδυτή «να αποκτήσει και το έδαφος», δηλαδή να αγοράσει δημόσια γη. Η σύμβαση ανάμεσα στο δημόσιο και τον επενδυτή μπορεί να δίνει στον τελευταίο το δικαίωμα να παρέμβει «στους όρους χρήσης του εδάφους γύρω από το κτίσμα, περιλαμβανομένων των τυχών φυτών» ενώ ο επενδυτής θα μπορεί να μεταβάλει κατά το δοκούν το ανάγλυφο του οικοπέδου και να επέμβει στα φυσικά του χαρακτηριστικά.
Σημαντικό είναι ότι το δικαίωμα επιφανείας μπορεί να αποκτηθεί όχι μόνο έναντι τιμήματος, αλλά και «αντί καταβολής εδαφονομίου», δηλαδή έναντι ενός είδους ενοικίου. Οι σχετικές αδειοδοτήσεις μάλιστα προβλέπεται να γίνονται με διαδικασίες εξπρές με την έκδοση της οικοδομικής άδειας να γίνεται απευθείας από την Διεύθυνση Οικοδομικών και Κτιριοδομικών Κανονισμών του υπουργείου Περιβάλλοντος.
πηγη ΗΜΕΡΗΣΙΑ

5 δισ. οι αποκρατικοποιήσεις 9,4 δισ. τα κρατικά φέσια

Κρατικά «φέσια» αξίας 9,4 δισ. ευρώ θα πληρώσει φέτος και έως το 2013 η κυβέρνηση, αποκαλύπτει έγγραφο του IIF, του πανίσχυρου ινστιτούτου που διαδραματίζει ενεργό ρόλο στη συμμετοχή των ιδιωτών στο πακέτο διάσωσης της χώρας.

Το ποσό είναι τεράστιο, σχεδόν διπλάσιο από το φετινό στόχο για ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες δεν θα μειώσουν τελικά το χρέος αλλά θα καλύψουν μόνο ένα μέρος από τις «τρύπες» της διασπάθισης κρατικού χρήματος που συνεχίζεται.
Τα «φέσια» επιβραδύνουν τη μείωση του χρέους και την προσπάθεια εξόδου της χώρας από την κρίση. Αναλύονται διεξοδικά σε πίνακα της εξασέλιδης έκθεσης του IIF, την οποία υπογράφουν οι οικονομολόγοι Τζέφρεϊ Αντερσον και Γιώργος Μοσχόβης της ευρωπαϊκής διεύθυνσης του οργανισμού.
Καταγράφει πώς θα επιβαρύνουν φέτος και τα επόμενα χρόνια οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου, τις οποίες η κυβέρνηση -με ανακοινώσεις της- αποτιμά στα 6,7 δισ. ευρώ (στοιχεία Ιουνίου). Φέτος θα καταγραφούν 4,2 δισ. ευρώ χρέη νοσοκομείων και 1,4 δισ. ευρώ άλλα χρέη, στο 2012 θα εγγραφούν ακόμη 2 δισ. ευρώ και στο 2013 1,8 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Αρμόδια στελέχη ερμηνεύουν τη διαφορά ανάμεσα στα 9,4 δισ. ευρώ του IIF και στα 6,7 δισ. ευρώ, που κοινοποιεί το υπουργείο Οικονομικών, στο συνυπολογισμό και παλαιών χρεών (π.χ. νοσοκομείων) που «βαραίνουν» στο μέλλον.
Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση στο Μνημόνιο δεσμεύθηκε να μην έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές το 2011. Παρ' όλα αυτά, τα υπουργεία και κυρίως τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία και οι δήμοι συνέχισαν τη γνωστή τακτική του «φεσιού», μη δίδοντας μάλιστα πολλοί εξ αυτών λογαριασμό στο Γενικό Λογιστήριο (ως οφείλουν κάθε μήνα), το οποίο τους απείλησε με στάση επιχορηγήσεων.
Πλέον η έκθεση του IIF αποκαλύπτει ότι το μέγεθος του προβλήματος είναι πολύ μεγάλο, δύο φορές τα έσοδα αποκρατικοποιήσεων του 2011 (5 δισ. ευρώ) που -σύμφωνα με πληροφορίες από την τρόικα- είναι πολύ δύσκολο να έρθουν (καθώς πολλά π.χ. ακίνητα δύσκολα θα φέρουν έσοδα λόγω της κρίσης στην κτηματαγορά και της απαξίωσης του Χ.Α.).
Πουλάμε όσο όσο ΔΕΚΟ και δημόσια γη
Με άλλα λόγια, αντί η χώρα να «πωλεί», υπό τις συνθήκες που υποχρεώνεται να το πράξει (δηλαδή στις σημερινές πολύ χαμηλές αγοραίες τιμές και χωρίς κανένα χρονικό περιθώριο), ΔΕΚΟ και δημόσια γη για να μειώσει το χρέος, η σπατάλη του κράτους αναστρέφει κάθε όφελος.
Με βάση αυτά τα δεδομένα το IIF υπολογίζει ότι αν πετύχει το σχέδιο εμπλοκής ιδιωτών στο χρέος, η Ελλάδα υλοποιήσει κατά γράμμα το Μνημόνιο, έρθουν τα 50 δισ. ευρώ ιδιωτικοποιήσεων έως το 2015 (όχι 28 δισ. ευρώ που υπολογίζει η Ελλάδα) και ο ρυθμός ανάπτυξης είναι «καλός», δηλαδή 0,6% από το 2012 και σταδιακά 2%-3% τα επόμενα χρόνια, τότε το «καθαρό» χρέος (δεν προσμετρά τίτλους, όπως τις δαπάνες για την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, εχέγγυα προς τρίτους κ.λπ. που συνδέονται με το σχέδιο ανταλλαγής ομολόγων), θα μειωθεί στο 98,2% το 2020.
Το συνολικό χρέος (όπως το μετρά η Ε.Ε.) θα παραμείνει υψηλά, στο 120% του ΑΕΠ από 142,9% σήμερα, υποδηλώνοντας τη συνεχή ανάγκη για λιτότητα και μεταρρυθμίσεις.
Χαμηλότερη ανάπτυξη - υψηλότερο χρέος
Αυτό είναι το καλό σενάριο. Αν (π.χ. λόγω διεθνούς κρίσης) η ανάπτυξη δεν είναι τόσο «δυνατή», είναι για παράδειγμα 1% χαμηλότερη, τότε το καθαρό χρέος το 2020 αντί για 98,2% του ΑΕΠ θα διαμορφωθεί σε 107% του ΑΕΠ, δηλαδή θα είναι πολύ υψηλό για να πειστούν οι αγορές...
Στη μελέτη αναφέρονται μια σειρά από παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν δυσμενώς την εφαρμογή του προγράμματος, από εξωτερικούς κραδασμούς ή χαμηλότερη ανάπτυξη, που θα οδηγούσε σε καθυστέρηση της ανάκαμψης του κλίματος εμπιστοσύνης των καταναλωτών για την οικονομία (βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό σήμερα), αλλά και των επενδυτών. Αυτό θα έφερνε «παρατεταμένη δυσκολία στην πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίου».
ΠΗΓΗ :ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
9/8/2011

O Μοργκεντάου και η... Ελλάδα

Του Βασίλη Γκίζη*

Κεμπέκ, 13 Σεπτεμβρίου 1944. Μια βροχερή μέρα του φθινο­πώρου στον Καναδά ο υπουρ­γός Οικονομικών των ΗΠΑ φθάνει στην πόλη όπου διεξάγεται η συνάντηση μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Φρα­γκλίνου Ρούζβελτ και του πρωθυπουρ­γού της Μεγάλης Βρετανίας Ουίνστον Τσόρτσιλ. Κύρια αντικείμενα των συνο­μιλιών αποτελούν η δεύτερη φάση του Νόμου Εκμισθώσεως και Δανεισμού (Lend - Lease Act), καθώς και η (μυστι­κή) συμφωνία για τη μεταπολεμική εκ­μετάλλευση της υπό ανάπτυξη πυρηνι­κής τεχνολογίας.
Ελάχιστοι γνώριζαν τότε ότι ένα από τα θέματα των συνομιλιών ήταν η μετα­πολεμική τύχη του γερμανικού λαού. Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Henry R. Morgenthau Jr από καιρό επεξεργα­ζόταν ένα σχέδιο για τον μεταπολεμικό «χειρισμό» της Γερμανίας, επηρεάζο­ντας συναδέλφους του υπουργούς, αλ­λά και τον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ, προσπαθώντας να τους ωθήσει προς την υιοθέτηση μιας πολιτικής ολοκλη­ρωτικής διαλύσεως της γερμανικής βι­ομηχανίας και μετατροπής της σε μια καθαρά αγροτική χώρα.
Η εμφανής τουλάχιστον αιτιολόγη­ση των εν λόγω προτάσεων στηριζόταν αφενός μεν στην «ανάγκη» τιμωρίας του γερμανικού λαού για τα δεινά που προξένησε στην ανθρωπότητα ξεκινώ­ντας δύο Παγκοσμίους Πολέμους, αφε­τέρου δε στην εξασφάλιση ότι με την εξαφάνιση των βιομηχανικών της πα­ραγωγικών δυνατοτήτων δεν θα είχε στο μέλλον τη δυνατότητα να απειλή­σει την ανθρωπότητα με μια νέα πολε­μική σύρραξη.
Ο κ. Μοργκεντάου δεν εξέφραζε βέβαια μονάχα προσωπικές απόψεις. Υπήρχε εκείνη την περίοδο μια ολόκλη­ρη «σχολή σκέψης», η οποία, είτε από υπερβολική αντίδραση στις φρικαλεότητες του πολέμου είτε από ιστορική άγνοια είτε, τέλος, από συμφέρον, υπο­στήριζε και ενεργά επιδίωκε μια τέτοια λύση στο «γερμανικό» πρόβλημα.
Εν ολίγοις, οι Γερμανοί έπρεπε να «πληρώσουν τα σπασμένα» τόσο του πολέμου όσο και των ολέθριων πολι­τικών των κυβερνήσεών τους, χάνο­ντας τις βιομηχανικές τους μονάδες, οι οποίες θα μεταφέρονταν στη Μ. Βρε­τανία και σε κάποιες άλλες χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, φτωχοποιούμε-νοι για πολλές γενιές στο μέλλον και στερούμενοι των μέσων ισχυρής οικο­νομικής προόδου. Κομίζοντας ένα τέτοιο σχέδιο στον χαρτοφύλακά του κι έχοντας ήδη προ­ετοιμάσει το έδαφος με σχετικές επα­φές σε Ευρώπη και Αμερική, ο κ. Μοργκεντάου προσήλθε στις συνομιλίες του Κεμπέκ.

Τιμωρία της ηγεσίας
Από τους προαναφερθέντες δύο συ­νομιλητές, ο Αμερικανός πρόεδρος ήταν ήδη βαριά άρρωστος, ενώ ο Βρετανός πρωθυπουργός ήταν κουρασμένος και με το βλέμμα του ήδη στραμμένο στα προβλήματα της οικονομικά καταρρέ­ουσας Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
◆ Ο πρώτος δεν ήταν δύσκολο να πεισθεί να υιοθετήσει το «Σχέδιο Μοργκεντάου», αφενός μεν γιατί το μέχρι πρότινος οξύτατο πνεύμα του δεν ήταν πια διαυγές λόγω της ασθένειάς του, αφετέρου δε γιατί η ανθρώπινη απέχθειά του στις φρικαλεότητες του πο­λέμου που είχε προκληθεί από το γερ­μανικό καθεστώς τον έκανε να είναι ευνοϊκά διακείμενος προς λύσεις που θα περιόριζαν στο ελάχιστο την πιθα­νότητα μελλοντικού μεγάλου πολέμου. Ας μην ξεχνούμε άλλωστε ότι ο πλανή­της γνώρισε δύο Παγκόσμιους Πολέ­μους μέσα σε 25 χρόνια.
◆ Ο δεύτερος συνομιλητής επιδίωκε διακαώς λύση στο πρόβλημα χρηματο­δότησης των άδειων ταμείων της Μ. Βρετανίας, καθώς και την υπογραφή συμφωνίας εμπορικής εκμετάλλευσης της πυρηνικής τεχνολογίας από κοινού με τις ΗΠΑ.
Η ανάγκη του Τσόρτσιλ να υπογρα­φούν οι παραπάνω συμφωνίες ήταν τό­σο μεγάλη ώστε ήταν, ως απεδείχθη, διατεθειμένος να προβεί σε πολλές παραχωρήσεις και συμβιβασμούς. Άλ­λωστε το ενδεχόμενο αποβιομηχάνι­σης της Γερμανίας θα άφηνε μια αγορά αγαθών έτοιμη να περάσει στα χέρια της βρετανικής βιομηχανικής παραγω­γής, με προφανή θετικά αποτελέσματα για την οικονομία της χώρας.
Στο πλαίσιο αυτό, στις 15 Σεπτεμβρί­ου 1944, υπογράφθηκε μεταξύ των δύο ηγετών ένα πρώτο σχέδιο «χειρι­σμού» της προς κατάληψη γερμανικής επικράτειας.
◆ Ευτυχώς το σχέδιο αυτό δεν υλο­ποιήθηκε ποτέ, παρ’ όλες τις μετέπει­τα πιέσεις της «σχολής» που εκπροσω­πούσε ο κ. Μοργκεντάου.
◆ Ευτυχώς, όπως αποδείχθηκε και για την Ευρώπη και για ολόκληρο τον κόσμο, η Γερμανία υποστηρίχθηκε και βοηθήθηκε από τις δυτικές δημοκρατί­ες, έτσι ώστε ύστερα από μία γενιά να γίνει πάλι μια από τις κυριότερες βιομη­χανικές χώρες του κόσμου.
Αυτό που έγινε στη Γερμανία αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου ήταν η παρα­δειγματική τιμωρία των ηγετών και όχι του ίδιου του λαού, διότι κρίθηκε από τη διεθνή κοινότητα ότι συγκεκριμένοι διεφθαρμένοι και παρανοϊκοί ηγέτες ήταν οι υπαίτιοι και υπεύθυνοι της πα­γκόσμιας τραγωδίας και όχι τα εκατομ­μύρια των πολιτών που στην αρχή πα­ρασύρθηκαν από αθώα συνθηματολο­γία, στη συνέχεια βομβαρδίστηκαν από νοσηρή προπαγάνδα κι εν τέλει υποτά­χθηκαν από ένα ολοκληρωτικό σύστη­μα εξουσίας.

Καταστροφή αντί στήριξης
Βερολίνο, 17 Ιουνίου 2011. Οι ηγέ­τες της Γαλλίας και της Γερμανίας μετά τη συνάντησή τους ανακοινώνουν τη συμφωνία τους για περαιτέρω «στήρι­ξη» της Ελλάδας μέσω ουσιαστικά της έκδοσης νέου δανείου προς την ήδη υπερχρεωμένη Ελλάδα και μάλιστα με προϋποθέσεις που, εάν υιοθετηθούν κι εφαρμοστούν, θα ολοκληρώσουν την καταστροφή της εγχώριας παρα­γωγικής δραστηριότητας.
Δυστυχώς, η εν λόγω απόφαση απέ­χει πολύ από το να αποτελεί πραγμα­τική στήριξη. Μάλλον αποτελεί μια σύγχρονη έκφραση ενός άλλου «Σχε­δίου Μοργκεντάου». Τα ονόματα των χωρών και των πρωταγωνιστών, τα προβλήματα, η ατμόσφαιρα, ακόμη και η φρασεολογία είναι διαφορετικά, το πνεύμα όμως και οι συνέπειες των αποφάσεων παρεμφερή όσον αφορά τη σφοδρότητα και καταστρεπτικότητα των συνεπειών. Ας γίνουμε πιο συ­γκεκριμένοι:
◆ Αποφασίστηκε μία ήδη υπερχρε­ωμένη χώρα, η οποία δεν μπορεί να σηκώσει στους ώμους της το υπάρχον χρέος, να χρεωθεί περαιτέρω προκει­μένου να σωθεί!
◆ Επιπλέον αποφασίστηκε η περαι­τέρω πτώση της οικονομικής δραστη­ριότητας μέσω αφενός της αύξησης της φορολόγησης των μικρών και με­σαίων εισοδημάτων, αφετέρου της μη επιστροφής των φορολογικών εσόδων στην εγχώρια οικονομία μέσω παραγω­γικών επενδύσεων, αλλά αντίθετα της εκροής του υπάρχοντος χρήματος προς το εξωτερικό για την πληρωμή τόκων.
Εν τέλει, αντί να ενισχυθεί η πα­ραγωγική βάση της χώρας με άμεση επένδυση σε παραγωγικές μονάδες, αφαιρείται επιπλέον πλούτος από την οικονομία με την αύξηση της φορολο­γίας και κυρίως των τοκοχρεολυσίων που θα κληθεί η χώρα να πληρώσει το προσεχές μέλλον.
Το χειρότερο είναι ότι, ταυτόχρονα με την πρόσκαιρη οικονομική ανάσα που δίδεται στο κράτος με το νέο αυτό δάνειο - μαμούθ, διασώζεται - αντί να τιμωρείται, και μάλιστα παραδειγματι­κά - η ηγεσία του υπάρχοντος πολιτι­κού συστήματος που είναι η υπεύθυνη για την υπερχρέωση του κράτους και την εξαπάτηση τόσο των πιστωτών όσο και των ίδιων των πολιτών.
Αντί για την παραδειγματική τιμω­ρία της εγχώριας πολιτικής ελίτ, οι δυ­τικές δημοκρατίες δίδουν τα μέσα και τους πόρους για τη διατήρησή της στην εξουσία, ενώ αντίθετα τιμωρούνται οι πολίτες συλλογικά και αδιακρίτως, ως άλλοι Γερμανοί πολίτες της μεταπολε­μικής περιόδου ενός «Σχεδίου Μορ­γκεντάου».
Διδασκόμενοι λοιπόν από τη σύγχρο­νη ιστορία, ως Έλληνες πολίτες πρέπει να προσπαθήσουμε με όποιο ειρηνικό μέσο διαθέτουμε να πείσουμε τις ηγε­σίες των δυτικών δημοκρατιών να κα­τανοήσουν το σφάλμα τους και γρήγο­ρα να μεταβάλουν την πολιτική τους, μια πολιτική που τιμωρεί λαούς αντί για ηγεσίες και κυρίως μια πολιτική που δι­ογκώνει το πρόβλημα αντί να το λύνει, μεταθέτοντας απλώς χρονικά την πλή­ρη εξέλιξη της νόσου.
Επιπλέον - ίσως κυρίως - πρέπει να διαφωτίσουμε και να πείσουμε τους πο­λίτες των δυτικών δημοκρατιών να συ­νειδητοποιήσουν το σφάλμα και το άδι­κο που επιτελείται από τις ηγεσίες τους και, όπως τότε, το 1944, ο αμερικανικός και αγγλικός λαός αντέδρασαν στη μα­ζική τιμωρία κι εξαθλίωση του γερμανι­κού λαού, έτσι και τώρα οι ίδιοι και οι υπόλοιποι λαοί της ηπειρωτικής Ευρώ­πης να ζητήσουν και να επιδιώξουν μια δίκαιη και βιώσιμη επίλυση των οικονο­μικών αδιεξόδων τόσο της Ελλάδος όσο και άλλων χωρών, απαιτώντας ταυτό­χρονα και την παραδειγματική τιμωρία των πραγματικών ενόχων, ήτοι των ηγε­τικών ομάδων που είναι υπεύθυνες για τη σημερινή καταστροφή.
Τότε μόνο θα επέλθει η «κάθαρση» και θα τεθούν οι προϋποθέσεις για υγιή και βιώσιμη ανάπτυξη των κοινω­νιών, που τώρα υποφέρουν από τα βά­ρη ενός άλλου σύγχρονου πολέμου.

* Ο Βασίλης Γκίζης είναι οικονομικός διευθυντής της Draeger Hellas Α.Ε. Σημείωση: Το άρθρο αυτό έχει γραφτεί πριν από τις αποφάσεις του Ιουλίου.
ΠΗΓΗ:ΠΟΝΤΙΚΙ 9/8/2011

5/9/2011

 

 

 

Πρώτο θέμα έγινε η δήλωση της κας Γεωργαντα [εθνική στατιστική υπηρεσία ] ότι ο Υπουργός οικονομικών το 2009 [κος Παπακωνσταντίνου ] κακώς δέχθηκε να συμπεριλάβει σαν κρατικές υπηρεσίες 151 ΔΕΚΟ [ΑΕ είναι σύμφωνα με το νόμο που μετατράπηκαν από ΔΕΚΟ σε ΑΕ] στη μέτρηση οικονομικών στοιχείων ,με αποτέλεσμα το έλλειμμα να ανέβει από 12% και σε 15%.

Το ύψος του ελλείμματος είχε γίνει μείζων θέμα προεκλογικά και μετεκλογικά μεταξύ των Δύο κομμάτων [ΠΑΣΟΚ και ΝΔ] διότι στη συνέχεια υποχρέωσε τη χώρα να οδηγηθεί στο ΔΝΤ.

Το ερώτημα που ετέθη σήμερα είναι αν καλώς έγινε [σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΥΡΟΣΤΑΤ] αυτός ο υπολογισμός ή ο κος Παπακωνσταντίνου υπέκυψε στις πιέσεις των Γερμανών και το απεδέχθη .[η κα Γεωργαντά ισχυρίσθηκε ότι κακώς έγινε και χαρακτήρισε την κατάσταση ως Γερμανική κατοχή]

Τα δελτία ειδήσεων έπεσαν να την φάνε κυριολεκτικά προεξάρχοντος του κου Κώνστα [με τον γνωστό του τρόπο πάντα] ο οποίος είπε εν ολίγοις ότι καλώς έγινε αυτό αφού ισχύει σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες .

Βέβαια εγώ δεν γνωρίζω τι ισχύει και τι όχι ούτε με έπεισαν οι εμπλεκόμενοι.
Αυτό όμως που ξέρω και το ξέρουμε όλοι είναι ότι προκειμένου να ενταχθούμε στην ευρωζώνη και στο ευρώ βαφτίσαμε το ψάρι κρέας [τις ΔΕΚΟ σε ΑΕ] επί Σημίτη και όλοι ξέρουμε την συνέχεια [θυμόμαστε όλοι την απογραφή Αλογοσκούφη και τι έγινε τότε]
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ή το 2000 δεν έπρεπε να λογισθούν οι ΔΕΚΟ ως ΑΕ ή το 2009 οι ΑΕ ως ΔΕΚΟ
Ας αποφασίσει το ΠΑΣΟΚ μεταξύ τωνδύοεπιλογών
Α] Το 2000 εξαπάτησε την ΕΕ Και με πλαστά στοιχεία μπήκαμε στην Ευρωζώνη [άρα ανέτοιμοι]
ή
Β] Το 2009 υπέκυψε στις πιέσεις και οδηγηθήκαμεστο ΔΝΤ

Το σίγουρο είναι, ότι και να συνέβη τις επιλογές τις πληρώνει Λαός και οι υπεύθυνοι για άλλη μία φορά δεν θα λογοδοτήσουν στην δικαοσύνη

Παγιός Π

πωλειται οπως ειναι επιπλωμενη